Жалғыздығыма тиіспе!
Қол бармайтын әдеті ғой кей іске
Мендік ойлар қаңғырып жүр, күй іште
Қызықтырса қалауыңша сынай бер
Жалғыздығыма тиіспе!
AbzalAltiy
- Тіркелген уақыты: 28.11.2017 21:12
- Соңғы кірген уақыты: 02.05.2021 02:06
- Аты-жөні: Абзал Алтый
- Жынысы: Ер
- Пікірлері саны: 0
Жариялағандары
Сені ойлаймын
Алдыңғы күн сағындым көздеріңді
Менен басқа байқап жүр өзге кімді?
Түрлі ойға шырмалып таңға дейін
Сағынышын жамылып көз де ілінді
Қозы мен Баянды қайтеміз?
Салқынынан ақпанның шыға алмай көктем
Естеліктер ендігі құралмайды өткен
Төлеген мен Жібектей сүйгің келеді
Қол ұстасып адамша жүре алмай кеткен
Сізді ұнатып қала берем
Сезімімді жүргенде қамап әрең
Тартып сіздің өзіне барады әлем
Таң қаламын ай, жылдап көрмесем де
Сізді күнде ұнатып қала берем
Құдайға хат
Мен бүгін тағы бір хат жаздым құдайға
Бұл қылығым білмеймін оған ұнай ма?!
Хат сыртына "аспан" дедім мекенін
Жететіндей мендегі мынау үн айға
Екі ойлы емес ем
Айтарлықтай қайдан болсын бізде сыр
Қызғаныш бар жанарыңды торласа
Бәрін өртеп жіберер ем бір сәтте
Өзім күйіп қалатыным болмаса
Сезім-теңіз, мен ондағы-қарақшы!
Алдын ала білер тағдыр ісін кім?
Жанарыңнан талай тамшы түсірдім
Сені мендей қинай алмас өзгелер
Мені сендей сүйе алмайды...
Жұмақта көргім келеді!
Өмірді мынау сүргісі келер бекер кім?
Жетерсің сен де межеге мен де жетермін
Жараспай мінез,келіспей пікір қалса да
Бауырым саған жақсылық тілеп кетермін
Өлімді жиі есіңе ал!
Жазда қысты,көктемде тағы күзді аңса
Күпірлігіңнен қайтесің жүрек сызданса?
Уақытқа құлмыз,уақытша жүрміз...жалғанда
Өмірді мынау сүреміз дейсің біз қанша?
Ұйқысыз ұйқы
Сана ояу, көңілдегі күй тұман
Зер саламын сүреңсіз мына сиқыма
Өткен-кеткен сәттегі ойға шырмалып
Ояу жатып, кетемін терең ұйқыға
Құйшы досым!
Құйшы досым
Ішейік құлағанша...
Өткізсек те өмірдің соңғы кешін
Жалғанның жарты тасын көтере алмай
Бейшара достық
Ел болған шақта "бауырыңмын" дей сала
Жер болған шақта селдете ме кей сана?
Иығыңнан су кеткен сәтті көрмесе
Достықтың ондай қайтейін күйін "бейшара"
Екі ойлы емес ем...
Айтарлықтай қайдан болсын бізде сыр
Қызғаныш бар жанарыңды торласа
Бәрін өртеп жіберер ем бір сәтте
Өзім күйіп қалатыным болмаса
Қадірлім...
Қадірлім...
Бағыма кеп бұйырғаны тәңірдің
Сен келместен алдын,ұкпай тынымсыз
Сырын білмей сенделуші ем сабырдың
Сіз-қызанақ, мен-қияр...
Сіз-қызанақ, мен-қияр...егілдік жерге құнарсыз
Бейнемнің көріп бүдірін, ұялып күннен тұрарсыз
Бойымнан сарқып бар нəрін, құйдым кеп тамырыңызға
Біз емес ұялмаңызшы... қараңғы мынау түн арсыз
Қош бол,аға!
Құман аға,таудан биік тұлғам ау
Жалғанда бұл,уақытқа тəн сырғанау
Мұншалықты ауырлығын кім білген?
Мойын бұрып артымызға бір қарау
Сенбі таңы
Сенбі таңы
Сəмбі талдың сиреген бір бұтағы
Жерге қарай ұмтылған жапырақтар
Уақытты да тым жылдам сырғытады
Сөніп барамын...
Көбейген сайын ақтардан қара
Көңілде кілең сақталған нала
Талғамыңды мен құрметтеп едім
Жаншылып барып,тапталғанда да
Көңіл құсы
Қысып кеуде, ентігіп, тарылып дем
Бөтегесі бітеліп тары-үміттен
Сен қолыңнан ұшырып жібергелі
Көңіл құстың айтатын зары біткен
Енді мүлде айтылмайды "біз" деген!
Енді мүлде айтылмайды "біз" деген
Қыс алдында бір күрсінді күзгі өлең
Арқама кеп отырмайсыз еркелеп
Құшақтаспай мен де жүрем сізбенен
Не істеп едім?
Жауынсыз ақ қара ағаш биіктей ме
Жалынсыз да жүремін күйіп кейде
Тап бір маған өкпесі бар адамдай
Өтті алдымнан қабағын түйіп бейне
Қателестің...
Қиналар деп ойлап пе едің кетсем егер?
Ойың таяз. Көрдің бе... қателестің
Сен лай су, шалшығыңмен шектесе бер
Лас жерде мекендейтін бақа емеспін
Ерте келдің...
Көркіне күн таласпас көркемі елдің
Жақындасам күйермін,өртенермін
Шанағына жабысып домбырамның
Білмесең де шіркін ай шерте бердің
Кім жетісіп жүр дейсің?
Дейсің ау...
Бір жадырап күлмейсің
Өзі қысқа жалғанда
Көңілді өмір сүрмейсің
Арақашықтық
Мың шақырым,тым алыс арамыз
Шыдауғада келмейді-ау шамамыз
Телефонмен көңіл жұбатсақта
Байқайсың ба...суып барамыз
Тартып алам!
Жетістікке қалғанда жарты қадам
Мұз жатады алдыңда жалтыраған
Төрт аяқтап жетсемде ей тағдырым
Өзімнің сыбағамды тартып алам
Күліп кет!
Күліп кет
Отырайын...көңілімде қалып кек
Келеріңде ала келген үмітті
Керек емес...алып кет
Сүйем сені,бірақ та ұнамайсың!
Ен далада ерке өскен құралайсың
Сүрінбейсің, жығылмайсың, құламайсың
Биіктігі соншалық болмысыңның
Халімді де білгің кеп сұрамайсың
Сүйме мені...
Аллам әлі саған артық сый береді...
Ханшадай шалқып көңіл күймедегі
Мен оңбаған адаммын жек көріп кет
Жек көріп кет,ешқашан сүйме мені!
Тыңдашы қазақ қарындас!
Жүргеніңмен бір сәттік қызық құрып
Нәпсіңнің бар есігін бұзып кіріп
Жалғандағы жасаған бар күнәңнің
Білмейсің ау санайтынын тізіп тұрып
Біртүрлі...
Өткізіппін сенсіз тура мың күнді
Бәлкім жүрек болмайтынға ұмтылды
Бір кездері "тек сендікпін" деуші едің
Сүйіп жүріп,жек көруің бір түрлі
Түрлі түстім...
Қарадың да қаймықпай өткенге мың
Сыр бермедің сабырлым,кектенбедің
Ашуынан құстар да үрікпейтін
Таңдай ашық,көк жүзді көкпеңбегім
Тар маңдай
Қимайсың ау аядай ғана бөлмені
Сыртқа сүйреп әкеңді жатқан төрдегі
Мың сан күнде сыр бермес асқар тауыңның
Бір ақ күнде сынды емес пе шөлмегі
Тəубеге кел!
Пах-пух,тарс-тұрс жаңғырады айнала
Қарамастан кедейіңе,байға да
Маңдай термен,айлап тапқан ақшаңды
Бір ақ сәтте жібердің жарып жәй ғана
×
- Цицерон
- Бенедикт Спиноза
- Мұстафа Шоқай
- Сократ
Барлық авторлар