Өлең, жыр, ақындар

Тар маңдай

Қимайсың ау аядай ғана бөлмені
Сыртқа сүйреп әкеңді жатқан төрдегі
Мың сан күнде сыр бермес асқар тауыңның
Бір ақ күнде сынды емес пе шөлмегі

Қайбір жерде бұрыс жасадым мен нені?
Кәріліктің осы ме еді жеңгені
Қазіргідей жас алғанмын көзіме
Алғаш "Әке" дегеніңде сен мені

Анашыңның бағы шығар,жарықтық
Баласының бұл бейнесін көрмеді
Сәл шыдасаң мен де білмей,алаңсыз
Кетер ме едім мекеніме жердегі

Нарыңды тастап,барыңды тастап шөлдегі
Орыныма жайғастың ба төрдегі?
Сені мақтап,алдаймын ертең анаңды
Бәрін қойшы,қынжылтады сол мені

Қимадың ау аядай ғана бөлмені
Бір аяғым жерде,бірі көрде еді
Бауыр еті шіріп түссе бүйірден
Әкеңнің де сол емес пе өлгені?!

(С) Абзал Алтый



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар