Өлең, жыр, ақындар

Сезім-теңіз, мен ондағы-қарақшы!

Алдын ала білер тағдыр ісін кім?
Жанарыңнан талай тамшы түсірдім
Сені мендей қинай алмас өзгелер
Мені сендей сүйе алмайды...
Түсіндім!

Сен де...
...мен де махаббатқа жарлымын
Қалды өкініш...
Көңілдерде қалды мұң
Мен сезімді түсінбеймін бәрібір
Бүгін сүйсем,ұмытамын арғы күн

Көз ілесің мені күтіп таң ала
Келмеймін мен,бекер уақыт...санама
Сезім-кеме!
Мен ондағы-қарақшы!
Тоқтамаймын жағаңа.

Көзім соқыр,аяғым да жүр ақсап
Көңіл керең,тыңдамайды құлақ сап
Мен өзіңді сүйе аламын бір ақ күн
Кетуім де дәл осылай бір ақ сәт!

Сұп-сұр өмір ұшырған соң ұядан
Сезімге бой алдырмаушы ед жиі адам
Тәкаппарлық бойды керіп тұрғанмен
Мен сонда да көздеріңнен ұялам

Жауабы жоқ біздер қояр сұрақтың
Мен-қарақшы!
Тек теңізді ұнаттым
Келуім де,кетуім де бір ақ сәт
Дәл осылай сүюім де бір ақ күн! (С) Абзал Алтый



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз