Жалғыздығыма тиіспе!

Қол бармайтын әдеті ғой кей іске
Мендік ойлар қаңғырып жүр, күй іште
Қызықтырса қалауыңша сынай бер
Жалғыздығыма тиіспе!

Мен түндерден жаратылғам қап-қара
Таң күзетіп тұрған шақта қақпада
Мен сүйемін барлық түсін ғаламның
Ұнамайды ақ қана

Неге демей ұғынып ал жақсылап
Мен ешкімнен жүргенім жоқ тақ сұрап
Ақтығыңды ұнатпауым заңдылық
Айналамда көбейгенде ақсымақ

Жүйесіз сөз зілі батпан қорғасын
Қам көңілдің бұзып өтер ордасын
Тірі кезде жаман сөйлеп не керек?
Өлгеннен соң ақтап алар болғасын

Өмір бар да мен де құлайм,сүрінем
Тағдыр солай алысады тірімен
Екі жұлдыз көктен биік құласа
Бірі-уақыт,бірі-мен!

Оған дейін мейлі жолың қиыс де
Әлі талай мен шертетін күй іште
Мен қалаған кезде ғана үйленем
Жалғыздығыма тиіспе!

(С) Абзал Алтый

---