Өлең, жыр, ақындар

Кенесарының күңіренуі

  • admin
  • 27.12.2023
  • 0
  • 0
  • 281
Намысын қорғаумен алты Алаштың,
Жаралы көкжалдай жанталастым.
Опасыз жалғанда,
Қапыда қалғанда,
Жете алмай арманға,
Ажалдың қақпанын ерте бастым.
Алды­артым қызыл өрт жалындаған,
Қалдың­ау, ата кек, алынбаған!
Басымды шабарсың,
Табанға саларсың,
Масқара боларсың,
Қасқырдай талаған қалың надан.
Адасқан, қазағым, бұралаңда,
Көнбедің басыңды құрағанға.
Жүгіртіп мың саққа,
Салсаң да бұлтаққа,
Не дерсің ұрпаққа,
«Кенекем қайда!?» деп сұрағанда.
Қырдағы тарпаң ем,
Судағы шортан ем,
Шынымен қырсықтың шалғаны ма?
Қан қатып алдаспан балдағына,
Қайран жұрт қорғансыз қалғаны ма?
Байтақ ел – бауырым,
Ақ орда, ауылым,
Тапсырдым Абылай аруағына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

Көзімде тұнасың
Жас болып мөлдіреп.
Алдымнан шығасың
Анамдай елжіреп.

Толық

Емен

  • 0
  • 0

Өркен жайған, еңсесі көк тіреген,
Көктем сайын жапырағы түлеген,
Жолаушылар көлеңкесін саялап,
Жыл құстары бұтағына түнеген,

Толық

Жазғытұры

  • 0
  • 0

Суықтың сынып семсері,
Саптама киген таусылды ай.
Тоз-тозы шығып сеңсеңі,
Таулар тұр тонын қаусырмай.

Толық

Қарап көріңіз