Өлең, жыр, ақындар

Кенесарының күңіренуі

  • admin
  • 27.12.2023
  • 0
  • 0
  • 400
Намысын қорғаумен алты Алаштың,
Жаралы көкжалдай жанталастым.
Опасыз жалғанда,
Қапыда қалғанда,
Жете алмай арманға,
Ажалдың қақпанын ерте бастым.
Алды­артым қызыл өрт жалындаған,
Қалдың­ау, ата кек, алынбаған!
Басымды шабарсың,
Табанға саларсың,
Масқара боларсың,
Қасқырдай талаған қалың надан.
Адасқан, қазағым, бұралаңда,
Көнбедің басыңды құрағанға.
Жүгіртіп мың саққа,
Салсаң да бұлтаққа,
Не дерсің ұрпаққа,
«Кенекем қайда!?» деп сұрағанда.
Қырдағы тарпаң ем,
Судағы шортан ем,
Шынымен қырсықтың шалғаны ма?
Қан қатып алдаспан балдағына,
Қайран жұрт қорғансыз қалғаны ма?
Байтақ ел – бауырым,
Ақ орда, ауылым,
Тапсырдым Абылай аруағына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Илеуінен ұзап шықса

  • 0
  • 0

Мейірімге жарытқанда жаратушы аз ғана,
Малта тасқа қына бітіп, шаш шығады тазға да.
Қыр желкеге қырсық мінер ел ішінде көбейсе
Телмеңдеген кәрі шал мен өңмеңдеген бозбала.

Толық

Аяулы арман дүние

  • 0
  • 0

Барады күндер көшіп керуендей,
Жанарға жас келер ме тебіренбей?!
Алыстан қол бұлғайды асқақ арман,
Бұлдырап сары белдей бері келмей,

Толық

Шоқан мен Хантәңірі

  • 0
  • 0

Жатырсың іргеңді сен қырда қымтап,
Жүректі батырасың мұңға бір сәт.
Басыңа келіп тұрмыз бір топ ақын –
Өзіңнен жүз жыл кейін туған ұрпақ.

Толық

Қарап көріңіз