Өлең, жыр, ақындар

Кенесарының күңіренуі

  • admin
  • 27.12.2023
  • 0
  • 0
  • 307
Намысын қорғаумен алты Алаштың,
Жаралы көкжалдай жанталастым.
Опасыз жалғанда,
Қапыда қалғанда,
Жете алмай арманға,
Ажалдың қақпанын ерте бастым.
Алды­артым қызыл өрт жалындаған,
Қалдың­ау, ата кек, алынбаған!
Басымды шабарсың,
Табанға саларсың,
Масқара боларсың,
Қасқырдай талаған қалың надан.
Адасқан, қазағым, бұралаңда,
Көнбедің басыңды құрағанға.
Жүгіртіп мың саққа,
Салсаң да бұлтаққа,
Не дерсің ұрпаққа,
«Кенекем қайда!?» деп сұрағанда.
Қырдағы тарпаң ем,
Судағы шортан ем,
Шынымен қырсықтың шалғаны ма?
Қан қатып алдаспан балдағына,
Қайран жұрт қорғансыз қалғаны ма?
Байтақ ел – бауырым,
Ақ орда, ауылым,
Тапсырдым Абылай аруағына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойға батып...

  • 0
  • 0

Білем де тірліктің бір тоқырарын,
Опынып ойға батып отырамын;
Қойылар қандай күйде құлпытасым,
Бұйырар қай қиырдан топырағым?

Толық

Туғанша ақырзаман

  • 0
  • 0

Жетпеппін қадіріне көп күндердің,
Өтінде қаңғалақтап өткір желдің.
Қураған жапырақтай жаным күйді,
Шарпылып жалынына от тілдердің.

Толық

Сезімім жанымды толқытса беймаза

  • 0
  • 0

Сезімім жанымды толқытса беймаза,
Серпілем ойыма жеңдіріп.
Қиялым – көлігім, көңілім – кең дала,
Келемін суыт жол жүріп.

Толық

Қарап көріңіз