Жайсаңдар кетті...
- 0
- 0
Өзбекәлі аға дүние салғанда…
Маңдайына біткен халқымның
дара тұлға едің, жан аға.
Сөнгендей көкте алтын Күн,
Қарғыс
(аударма)Отаным, саған ант етем:
от жанарыңа қан тұнған,
күл-талқан мынау калпыңнан
арылар бір күн туады,
туады нұр Күн шуағы.
Аштықтан өзек үзілген,
бүгінгі жадау жүзіңнен
кетеді қайғы тұманы,
далаңда бидай тұнады.
Әйтеуір сол күн келеді,
жүрегім соған сенеді.
Ал бүгін қолға балта алып,
ізінен басқан кан тамып
тынышын бұзған жан-жайдың
жексұрындарды қарғаймын!
Шұбырып келіп жат елден
нан мен бақыт орнына
көз жас пен қайғы әкелген
көр соқырларға мың қарғыс!
...Келер-ау бір күн құртар күш...
ПАБЛО НЕРУДА
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Түсінбеймін не болған осы маған
- 0
- 0
Түсінбеймін не болған осы маған,
жынданыпты дейтіндей тосын адам:
сәл нәрседен қайғырып, тыншымадым,
ұялмастан ұялып қымсынамын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Қарлығаш
Үш би туралы монолог -
мама тралалело и патапима
Где мои дети -
Жайлаубаева Дарынгул
Катты адемы
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі