Өлең, жыр, ақындар

Қоғамның кемшілігі

  • 12.08.2021
  • 0
  • 0
  • 597
(Тілшілер хаттарынан)

Қоғам биыл мың бұттай егін септі,
Барлығы жүз елудей жерге екті.
Күз болғанда жүз пұттай әрең түсіп.
Қалғанын «шегіртке» мен «тышқан» жепті.
Бір жерден ат-тоны бар сексен пұттап,
Алғанда кедейлердің ерні кепті.
Есеп-қисап қылғанда қатесі жоқ.
Із-тозын білдірмейтін неткен епті!
Үйде жуан жайымен тісін шұқып,
Деп отыр ««желден алған, желмен кетті!»
Қулығы асқан аузын шөппен сүртіп,
Біразы тексергенде сотқа ілекті.
Көп жиылып, көл қып-ақ тастап еді,
Не керек қайран еңбек босқа кетті!..

1925



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен кіммін деп мақтанам

  • 0
  • 0

Мен де адаммын жаралған сүйек, еттен,
Маған жүрек, жан беріп, қан тебіренткен
Бір күні дамылдаса, жөнелем мен
Сапарға әкем, атам, бабам кеткен.

Толық

Біздің маршал Буденный

  • 0
  • 0

Шыққан күн шалған толқын секілденіп
Ту толқып. Қызыл алан, шат боп кеңіп,
Беттеді Мавзолейге миллион топ,
Әні бал, күлкілері күміс көрік.

Толық

Оң сапарға

  • 0
  • 0

Өмірдің білмейтұғын балын, тұзын,
Талдырмаш орта бойлы, шашы ұзын,
Бұралған тал шыбықтай еркек-шора
Мұсайттың сәби мінез бір жас қызын,—

Толық

Қарап көріңіз