Өлең, жыр, ақындар

Мадрид

  • 02.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1142
(аударма)

Шалқайып асқақ тұрушы ең
теңізден шыққан батырдай,
Не болып кеттің бүгін сен?
Танымай қалам апырмай,
Жақын кеп саған үңілсем.
Кезенген қару-жарағын
ермегі болдың жауыздың.
Малынып қанға балағың,
Көзіңнен жасты ағыздың.
Жаралы қалпың қансырап,
Қорғандың таспен, темірмен.
Денеңнен қан, тер тамшылап
Жүгірдің алға шегінбей.
Үнімен асау тасқынның
ұмтылдың алға алқынып,
көшеде зарлы үн, жас, қырғын.
Көзіңде тұрды қан тұнып.
Сатқындар жатқан қақпаның
қираттың бәрін балта алып.
Ешкімді бірақ таппадың,
жоқ болды мұнда жан, халық.
Байқадың таңның атқанын...
Күлкіңнен тұрды қан тамып.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір

  • 0
  • 0

Уайым шексін біреулер о дүние туралы,
Ойламаппын мен бірақ ол жайында туғалы.
Өмір деген әдемі соны ғана білем мен,
Жас арудай тартады тірлік шіркін гүл өңмен.

Толық

Жұртқа жағар құлқым жоқ өзімнің де

  • 0
  • 0

Жұртқа жағар құлқым жоқ өзімнің де,
құлақ аспай ақ ниет, көңілді үнге
(өз-өзімнен құдірет сезінердей)
керек менің өзім де, сөзім кімге?

Толық

Ақ түн

  • 0
  • 0

Түн – құйрықты жұлдыздай
жарқырайды нұрына малындырып,
қол бұлғайды Невада ағын күліп;
жүрегімнің дүрсілін тыңдайтындай

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер