Өлең, жыр, ақындар

Мадрид

  • 02.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1303
(аударма)

Шалқайып асқақ тұрушы ең
теңізден шыққан батырдай,
Не болып кеттің бүгін сен?
Танымай қалам апырмай,
Жақын кеп саған үңілсем.
Кезенген қару-жарағын
ермегі болдың жауыздың.
Малынып қанға балағың,
Көзіңнен жасты ағыздың.
Жаралы қалпың қансырап,
Қорғандың таспен, темірмен.
Денеңнен қан, тер тамшылап
Жүгірдің алға шегінбей.
Үнімен асау тасқынның
ұмтылдың алға алқынып,
көшеде зарлы үн, жас, қырғын.
Көзіңде тұрды қан тұнып.
Сатқындар жатқан қақпаның
қираттың бәрін балта алып.
Ешкімді бірақ таппадың,
жоқ болды мұнда жан, халық.
Байқадың таңның атқанын...
Күлкіңнен тұрды қан тамып.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақсылық туралы жыр

  • 1
  • 13

Ей, жарық күн, нұрыңды шаш далама,
шаш нұрыңды қарттарға, жас балаға,
ызғар сіңген жеріме шуақ керек,
мұқтаж оған ауыл да, астана да.

Толық

Шаршадым-ау

  • 0
  • 0

Шаршадым-ау...
Қайтсем енді тыныштық табар жаным,
жүйке менен жүректі тарамдадым.
Ләззат ап әрнеден басқалардай

Толық

Жұт

  • 0
  • 0

Есігім алды көкорай шалғын еді,
таза ауамен тазартар таңғы лебі.
Атамыздың көзіндей аула-қора,
айран, қымыз – жүдеген жанның емі.

Толық

Қарап көріңіз