Өлең, жыр, ақындар

Құлан

  • 14.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2100
Арғымақтай тұлғалы,
Шалғын дала – құндағы,
Дүбірімен тұяқтың
Думандатқан жылғаны,

Жерін тастап кетпеген,
Шапқанда жел жетпеген,
Өз басының қамы үшін
Досын іштен теппеген,

Кең даласын – тұрағын,
Жүзіп ішкен бұлағын,
Жанын салып қорғаған
Жанындағы сыңарын,

Еркін жұтқан күн нұрын,
Кең даланың дүлдүлін,
Не қиындық туса да,
Тастамаған бір-бірін.

Білесің бе бұл аңды?
– Білемін. Ол – құлан-ды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көл үстінде

  • 0
  • 0

Кешкі желмен әндетіп тілдесемін,
лақтырғандай кеңілден мұң кесегін.
Қарағайлар қосылып әуеніме
көлдей көркем көңілмен күн кешемін.

Толық

Қарсы алдыңда отырмын балқып жаным

  • 0
  • 0

Қарсы алдыңда отырмын балқып жаным,
сезім тұр тасығалы,
жанардағы найзағай жарқылдарын
кірпіктер жасырады.

Толық

Мақатаев туралы жыр

  • 1
  • 4

Бір өзі мұхит сынды жағасы арман,
ағысы жағасына жара салған;
толқыны, тасқындаса, тау қопарып,
жабықса, жусаннан да аласарған.

Толық

Қарап көріңіз