Өлең, жыр, ақындар

Бір қарияға

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1790
Қария, досым едің сенетұғын,
Шерленсең сырласуға келетұғын.
Алдыңда ағатайлап мен тұрушы ем,
Жанын да жалтақтамай беретұғын.
Көп бағып ажарыңнан аңғармаушы ем,
Пейіліңді бүлдіргіштер жеңетұғын,
Ақ көңіл аңғалдықпен көз тапаппын
Тереңін көкейіңнің көретұғын,
Әрінде жатыр екен сан сайтаның
Арыңды тым арзан – ақ төгетұғын.
Осқырып сен ұяттан безе қалдың
Мезгілің жеткен шақта өлетұғын.
Не керек ит асырап қартайғанда,
Білер ме ол қадіріңді жантайғанда.
Айтақтап күнде маған мәз боласын,
Ақылың шынымен-ақ ортайған ба?!
Ал дейміз кімнен үлгі кейінгіге
Батагөй болсаң өзің сойқандарға?
Айтқаным ақырғы рет есіңді жи,
Елікпе сайтандар мен сайқалдарға.
Жүрмейік біз ұялып жұрт алдында,
Күні ертең туралап сен шоңқайғанда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңбыр

  • 0
  • 0

Күркірете көгімді
Көк ала бұлт сөгілді.
Отты көзі жалтылдап,
Бір шолып қап жерімді

Толық

Маяковскийдің суретіне

  • 0
  • 0

Ақынның дәл өзі жоқ, суреті бар,
Қарасам, бейнесіне тарқар құмар.
Лапылдап қос көзінен ой сәулесі,
Сыймайды кеудесіне күйлі сырлар.

Толық

Кішкене портрет

  • 0
  • 0

Өзгергіш бояу секілді,
Осы бір адам қызық - ақ:
Жап-жаңа жүзі жылы еді
Сұрлана қалды бұзып ап.

Толық

Қарап көріңіз