Өлең, жыр, ақындар

Жалшылар, міне жеңді енді

Ауылда ірі байлардың
Өрісті малы бермеді,
Жалшы еңбегін жатып жеп,
Еңбек заңын көрмеді.
Күндерін көксеп датқалық,
Кеуделерін кернеді.
Малына сеніп күмпиіп,
Арамдар сөйтіп өрледі.
Сайлау болса жылтылдап,
«Мен жағыма кел, - деді.
- Көтеруге бағымды,
Құйыршық болып ер», - деді.
Советті күндеп, өсектеп,
Біле тұра сенбеді.
Қосшы ұйымын құлдар деп,
Кіжініп қолын сермеді.
«Тасқын суға бір тосу»
Дегендей, тосу келді енді.
Партия беріп басшылық
Кедейлер жеке меңгерді.
Байға жасап шабуыл,
Таразысы тең келді.
Тең келмеді - ау басынды,
Малына салып шеңгелді.
Ақ ордасын ойрандап
Жалшылар, міне, жеңді енді,



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Інілерге

  • 0
  • 0

Қартайдық - ау, құрбылар, бәріміз де,
Тек мейірімді болсын жас кәрімізге.
Шаш буалдыр, көз бұлдыр тартса – дағы
Жүрек оты өшпейді әлі бізде.

Толық

Маяковскийдің суретіне

  • 0
  • 0

Ақынның дәл өзі жоқ, суреті бар,
Қарасам, бейнесіне тарқар құмар.
Лапылдап қос көзінен ой сәулесі,
Сыймайды кеудесіне күйлі сырлар.

Толық

Ұрпаққа

  • 0
  • 0

Ұрпағым, маған құлақ ас!
Мен ертерек өткен кәріңмін.
Бірақ мен де бармын ішінде
Жанағы айтқан әніңнің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар