Өлең, жыр, ақындар

Жалшылар, міне жеңді енді

Ауылда ірі байлардың
Өрісті малы бермеді,
Жалшы еңбегін жатып жеп,
Еңбек заңын көрмеді.
Күндерін көксеп датқалық,
Кеуделерін кернеді.
Малына сеніп күмпиіп,
Арамдар сөйтіп өрледі.
Сайлау болса жылтылдап,
«Мен жағыма кел, - деді.
- Көтеруге бағымды,
Құйыршық болып ер», - деді.
Советті күндеп, өсектеп,
Біле тұра сенбеді.
Қосшы ұйымын құлдар деп,
Кіжініп қолын сермеді.
«Тасқын суға бір тосу»
Дегендей, тосу келді енді.
Партия беріп басшылық
Кедейлер жеке меңгерді.
Байға жасап шабуыл,
Таразысы тең келді.
Тең келмеді - ау басынды,
Малына салып шеңгелді.
Ақ ордасын ойрандап
Жалшылар, міне, жеңді енді,



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дос ерлігі туралы

  • 0
  • 0

Мен сені не үшін дос деймін,
Өзіңнен өзгеге көшпеймін?
Жетерлік сенің де кемдігің,
Ұнайды әйтсе де ерлігің.

Толық

Ұмытпаңдар

  • 0
  • 0

Қарт жырау айтып бітпей дастандарын,
Сезген соң шаршап жастық жастанғанын,
Жанына жайнаң қаға отырды кеп
Жас жыршы естіртуге достарға әнін.

Толық

Кеңесу

  • 0
  • 0

Сақалыма, шашыма қарайды да,
Білгірсымақ ағаға санайды да,
Ақыл сұрар жас жігіт, білмеймін мен.
Қолайсыз ба айтарым, қолайлы ма

Толық

Қарап көріңіз