Өлең, жыр, ақындар

Жалшылар, міне жеңді енді

Ауылда ірі байлардың
Өрісті малы бермеді,
Жалшы еңбегін жатып жеп,
Еңбек заңын көрмеді.
Күндерін көксеп датқалық,
Кеуделерін кернеді.
Малына сеніп күмпиіп,
Арамдар сөйтіп өрледі.
Сайлау болса жылтылдап,
«Мен жағыма кел, - деді.
- Көтеруге бағымды,
Құйыршық болып ер», - деді.
Советті күндеп, өсектеп,
Біле тұра сенбеді.
Қосшы ұйымын құлдар деп,
Кіжініп қолын сермеді.
«Тасқын суға бір тосу»
Дегендей, тосу келді енді.
Партия беріп басшылық
Кедейлер жеке меңгерді.
Байға жасап шабуыл,
Таразысы тең келді.
Тең келмеді - ау басынды,
Малына салып шеңгелді.
Ақ ордасын ойрандап
Жалшылар, міне, жеңді енді,



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам

  • 0
  • 0

Өтіп жатыр күндер жосып бөгелмей,
Уақыт шіркін ағытылған көгендей.
Тозса да адам тұрып бағар жығылмай,
Қирағанша қасарысқан емендей.

Толық

Уақыт қуып

  • 0
  • 0

Уақыт қуып айдады күнді ілгері,
Алыстайды өткеннің күмбірлері.
Елу жылда елменен жер жаңарып,
Ұмытылар адамның көргендері.

Толық

Мен де шығам

  • 0
  • 0

Қарындасым Сырғакүл келіп маған.
Құшақтайды мойнымнан: - ағалаған.
− Алып берші, Көкежан, бір галстук,
Ертең тойда галстук мен де тағам.

Толық

Қарап көріңіз