Өлең, жыр, ақындар

Шабытым жайсын қанатын

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Есімде нәзік бір сәуле:
Көңліме жарық жағатын,
Жадырап жаным жаятын
Қағуға алтын қанатын.

Жайылса жанның қанаты
Жүрегім жүрдек соғатын.
Сонда бір дауыс ішімнен
Дейтұғын: - Кәне, төк, ақын.

Есімде... Сонда қолыма
Ұшып кеп шымшық қонатын,
Бөлмемнің іші сыңғырлап,
Сиқырлы күйге толатын.

Көңілді кірбең баспасын
Көбейші, сондай сағатым.
Жаңа бір жырлар бастасын,
Шабытым жайсын қанатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құйшы, досым

  • 0
  • 0

Құйшы, досым, күтпейікші тамақты,
Тартып - тартып алайықшы шарапты.
Көңліміздің тозаңы бір басылсын,
Көзіміздің кірбеңі бір ашылсын.

Толық

Күзетте

  • 0
  • 0

Шуламайды шыбын-шіркей,
Қоңыр салқын жанға жайлы,
Оңтүстікте жатыр шөгіп,
Асқар тау да ақ айдарлы.

Толық

Кел, жылдарым!

  • 0
  • 0

Декабрьдің соңғы күнін жаптым мен,
Қонақүйдің соңғы есігін жапқандай.
Жаңа жылдың тұңғыш күнін аштым мен.
Жалтыңдаған жарықтардан жасқанбай.

Толық

Қарап көріңіз