Өлең, жыр, ақындар

Шабытым жайсын қанатын

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Есімде нәзік бір сәуле:
Көңліме жарық жағатын,
Жадырап жаным жаятын
Қағуға алтын қанатын.

Жайылса жанның қанаты
Жүрегім жүрдек соғатын.
Сонда бір дауыс ішімнен
Дейтұғын: - Кәне, төк, ақын.

Есімде... Сонда қолыма
Ұшып кеп шымшық қонатын,
Бөлмемнің іші сыңғырлап,
Сиқырлы күйге толатын.

Көңілді кірбең баспасын
Көбейші, сондай сағатым.
Жаңа бір жырлар бастасын,
Шабытым жайсын қанатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қойшы

  • 0
  • 0

Қойшылығым есімде жасымдағы,
Кімнің көзі малменен ашылмады.
Көз алдымда - қозының жамырағаны,
Құлағымда у-шу боп маңырағаны.

Толық

Көзілдірік туралы

  • 0
  • 0

Өміріме қырық деген кезең кіріп,
Өтіп еді шашыма ақ тез ендіріп.
Кеткен соның артынша ажуалап
Бетімді де әжіммен безендіріп.

Толық

Телефон

  • 0
  • 0

Маңдайынан сүйдім шөп-шөп,
Еркеледі Күлжамал,
Айтарлық сөз болмады көп,
Жетті уақыт қамданар.

Толық

Қарап көріңіз