Өлең, жыр, ақындар

Шабытым жайсын қанатын

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Есімде нәзік бір сәуле:
Көңліме жарық жағатын,
Жадырап жаным жаятын
Қағуға алтын қанатын.

Жайылса жанның қанаты
Жүрегім жүрдек соғатын.
Сонда бір дауыс ішімнен
Дейтұғын: - Кәне, төк, ақын.

Есімде... Сонда қолыма
Ұшып кеп шымшық қонатын,
Бөлмемнің іші сыңғырлап,
Сиқырлы күйге толатын.

Көңілді кірбең баспасын
Көбейші, сондай сағатым.
Жаңа бір жырлар бастасын,
Шабытым жайсын қанатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыз-қыз

  • 0
  • 0

Ерте кезде, тіпті ертеде...
Бір қыз бопты Шолпан атты.
Ақ жібектен қос қанаты,
Таң алдында ұшады екен,

Толық

Балықшы

  • 0
  • 0

Жағасында Аралдардың,
Балықшылар құрған аудың
Шыр айналып төңірегінде,
Қанаттарын төсеп күнге

Толық

Сырдария

  • 0
  • 7

Білем сені, сүйем сені
Сырдың суы қарт анам,
Сенсің мені әлдилеген,
Туған сенен мен балаң.

Толық

Қарап көріңіз