Өлең, жыр, ақындар

Шабытым жайсын қанатын

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Есімде нәзік бір сәуле:
Көңліме жарық жағатын,
Жадырап жаным жаятын
Қағуға алтын қанатын.

Жайылса жанның қанаты
Жүрегім жүрдек соғатын.
Сонда бір дауыс ішімнен
Дейтұғын: - Кәне, төк, ақын.

Есімде... Сонда қолыма
Ұшып кеп шымшық қонатын,
Бөлмемнің іші сыңғырлап,
Сиқырлы күйге толатын.

Көңілді кірбең баспасын
Көбейші, сондай сағатым.
Жаңа бір жырлар бастасын,
Шабытым жайсын қанатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзетші

  • 0
  • 0

Қайда кетті екен жоғалғыр?
Тым болмаса маған тыным берсе еді.
Айтқан тілді алса еді.
Уһ, жолы қайда жаңағы?

Толық

Жастығым, мүмкін, оралар

  • 0
  • 0

Жас шағым қалды алыста,
Кәрілік кепті елші боп.
Айналып әуел танысқа,
Қонбақшы сосын көрші боп.

Толық

Президентпен әңгіме

  • 0
  • 0

Ойланам, ойыма өзім қуанамын
Ұққанға уақыт пенен өмір заңын.
Егессе жүз Трумэн жеңе алмайды
Советтің мен секілді бір адамын.

Толық

Қарап көріңіз