Өлең, жыр, ақындар

Шабытым жайсын қанатын

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Есімде нәзік бір сәуле:
Көңліме жарық жағатын,
Жадырап жаным жаятын
Қағуға алтын қанатын.

Жайылса жанның қанаты
Жүрегім жүрдек соғатын.
Сонда бір дауыс ішімнен
Дейтұғын: - Кәне, төк, ақын.

Есімде... Сонда қолыма
Ұшып кеп шымшық қонатын,
Бөлмемнің іші сыңғырлап,
Сиқырлы күйге толатын.

Көңілді кірбең баспасын
Көбейші, сондай сағатым.
Жаңа бір жырлар бастасын,
Шабытым жайсын қанатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңізге тілек

  • 0
  • 0

Теңіз!
Сенен ұлы болған емес бір ақын.
Жырың қандай, жырың қандай сұрапыл
Арасында бұрқыраған дүлейдің

Толық

Бір ақын туралы әңгіме

  • 0
  • 0

Керемет еңбектен бір батыр шықты,
Даңқымен таңдандырды қалың жұртты.
«Тағыпты омырауына алтын жұлдыз,
Уа, шіркін, сол жігітті көрер ме ек біз...»

Толық

Солдат сөйлейді

  • 0
  • 0

– Мен Терешков Владимир - солдатпын,
Еленаның өлді атанған ерімін.
Мен балта өтпес еменмін жапырақты
Жайсаң орман - қайсар орыс жерінің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар