Өлең, жыр, ақындар

Шабытым жайсын қанатын

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Есімде нәзік бір сәуле:
Көңліме жарық жағатын,
Жадырап жаным жаятын
Қағуға алтын қанатын.

Жайылса жанның қанаты
Жүрегім жүрдек соғатын.
Сонда бір дауыс ішімнен
Дейтұғын: - Кәне, төк, ақын.

Есімде... Сонда қолыма
Ұшып кеп шымшық қонатын,
Бөлмемнің іші сыңғырлап,
Сиқырлы күйге толатын.

Көңілді кірбең баспасын
Көбейші, сондай сағатым.
Жаңа бір жырлар бастасын,
Шабытым жайсын қанатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біз жеңеміз

  • 0
  • 0

Апат қып Европаны тұншықтырып,
Қиратып қалаларын салған бүлік,
Фашистер өзендерге толтырды қан,
Бала мен аналарды қойдай қырып.

Толық

Бөтелкедегі жын туралы

  • 0
  • 0

Келді міне меймандар
Күтіңдер де сыйлаңдар
Өтсін бір түн көңілді,
Дастарқанды жимаңдар...

Толық

Тұрмын мен құшақтап

  • 0
  • 0

Айқайлап немерем дүниеге келгенде:
– Мен? - деді ол, - иесі бұл жарық ғаламның,
Ризамыз, боташым, біз сені көргенге,
Жасасын, ұрпағы шаршаған адамның!

Толық

Қарап көріңіз