Өлең, жыр, ақындар

Шабытым жайсын қанатын

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Есімде нәзік бір сәуле:
Көңліме жарық жағатын,
Жадырап жаным жаятын
Қағуға алтын қанатын.

Жайылса жанның қанаты
Жүрегім жүрдек соғатын.
Сонда бір дауыс ішімнен
Дейтұғын: - Кәне, төк, ақын.

Есімде... Сонда қолыма
Ұшып кеп шымшық қонатын,
Бөлмемнің іші сыңғырлап,
Сиқырлы күйге толатын.

Көңілді кірбең баспасын
Көбейші, сондай сағатым.
Жаңа бір жырлар бастасын,
Шабытым жайсын қанатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көпір болсам

  • 0
  • 0

Ғасырлар өтсе үстімнен
Ауыр жүк тасыр шофер боп,
Мен тұра берсем астында
Темірден құйған көпір боп.

Толық

Өзім туралы

  • 0
  • 0

Атаққа мен алданбадым,
Ақшаға да жалданбадым.
Қарным тойса паңданбадым,
Қарным ашса қорланбадым.

Толық

Қан тамырлар

  • 0
  • 0

Тарам-тарам қан тамырдай,
Ертелі-кеш соққан тынбай,
Телефонның сымдарынан
Дамыл алмай жүргендей қан,

Толық

Қарап көріңіз