Өлең, жыр, ақындар

Шабытым жайсын қанатын

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Есімде нәзік бір сәуле:
Көңліме жарық жағатын,
Жадырап жаным жаятын
Қағуға алтын қанатын.

Жайылса жанның қанаты
Жүрегім жүрдек соғатын.
Сонда бір дауыс ішімнен
Дейтұғын: - Кәне, төк, ақын.

Есімде... Сонда қолыма
Ұшып кеп шымшық қонатын,
Бөлмемнің іші сыңғырлап,
Сиқырлы күйге толатын.

Көңілді кірбең баспасын
Көбейші, сондай сағатым.
Жаңа бір жырлар бастасын,
Шабытым жайсын қанатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрсін ол

  • 0
  • 0

Нәресте талпынып тұрды ғой бесіктен,
Сен оны қайтадан бесікке байлама.
Көрсін ол дүниенің кеңдігін есіктен,
Ұмтылсын еңбектеп жарыққа жайнаған.

Толық

Бір ініге

  • 0
  • 1

Кеңесім ғой ағалық,
Болмашыға мастанба.
Емес елге жаңалық
Жеткізбеуің қашқанда.

Толық

Көзіңді аш

  • 0
  • 2

Кедейлер топ болып отыр,
Топтанып көп болып отыр.
Бәрі де газетке жазылған
Не пайда - жоқ болып отыр.

Толық

Қарап көріңіз