Өлең, жыр, ақындар

Бір сыншыға

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1627
Оқимын да жазғаныңды қорқамын,
Бұл не қылған мүсәпір деп аяймын.
Айнымады - ау баяғы бір жортағың,
Танымайсың таңбасын да бояудың.
Я құлақ жоқ еститұғын дыбысты,
Я жүрек жоқ сездірер, я сезетін.
Іздесейші бойыңа шақ жұмысты,
Сын малта емес қартайғанша езетін.
Көше сыпыр, босқа отырғың келмесе,
Ол да пайда сүйген жұртқа тазалық.
Олла - билла, жарасар еді өзіңе
Қаламнан да сыпырғыға қожалық!
Тек шаңдатпа екі қолым мықты деп,
Ұмытпа, сен, ақыл керек оған да.
Жырлайын мен бір ғажап жан шықты деп
Сыпырғымен көмек етер қоғамға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлді-тынды

  • 0
  • 0

Жұлқынып шықты да жігітім,
Ашты кеп дүниенің есігін.
Сөнбестей көрді де үмітін,
Естіртті ол әлемге шешімін:

Толық

Бар екем

  • 0
  • 0

Апырым-ау, жоқ па, бармын ба,
Соға ма, жоқ па жүрегім?
Жоқ әлде тас боп қалдым ба,
Осы мен, достар, кім едім?

Толық

Қысылғанда

  • 0
  • 0

Жан едім ойым теңіз, кеудем кемем,
Көңілімнен күй ұшыра беретін ем.
Көгінде туған елдің бұлт боп қайнап,
Күркірей жыр төгуге төнетін ем.

Толық

Қарап көріңіз