Өлең, жыр, ақындар

Ақ сәуле

  • 29.03.2018
  • 0
  • 0
  • 3207
Қара жер, көк құрақ, қызыл гүл,
Көк аспан, көк теңіз мөп-мөлдір,
Жарық күн жарқырап жанып тұр
Дүниені ақ сәуле жауып тұр.
Ақ сәуле жайнатты жерімді,
Көгертті көгімді, көлімді.
Қып-қызыл қызартты гүлімді,
Күлдірді қызымды, ұлымды.
– Күн! - дейді құстар да сайраған,
– Күн! - дейді сәби де ойнаған.
Жердің де тілі бар: - Күн! - дейді,
Шөптің де тілі бар: - Күн! - дейді.
Ақ сәуле жарығы жетпеген,
Ақ сәуле жылуы өтпеген
Бар ма екен биіктер, тереңдер?
Қорқамын, бар екен демеңдер.
Бар екен, қорықсам да айтамын,
Сүймеймін сөздердің жалтағын.
Бар екен: кеуделер, көңілдер
Қараңғы, қап-қара көмірден.
Ақ сәуле, жібіттің жерімді,
Көгерттің көгімді, көлімді.
Жылытшы мұп-мұздай жүректі,
Ағартшы қап-қара көңілді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолдас, Навои

  • 0
  • 0

«Жолдас» десем жолдассыз, әрі ақынсыз,
Тірі жанды өлді дер қай ақылсыз!
Һәм өзбексіз, тілі бір, туысқансыз,
Бірге жасап, бізбенен бірге жүрсіз.

Толық

Күй атасы

  • 0
  • 0

Жауласқан тұрақ қайда хан мен ерге,
Жөңкілген жортуылда кемеңгерге,
Қаңбақтай жел айдаған соғып кетеді
Ай сайын күй аңсаған туған елге.

Толық

Еркеле, жас

  • 0
  • 0

Еркеле, жас, еркеле сен, еркеле,
Күнге толы, гүлге толы өлкеңе.
Шық далаға желмен бірге жарысып,
Кетші қуып қырда жортқан тағысын.

Толық

Қарап көріңіз