Өлең, жыр, ақындар

Арманым – аққуым

  • 18.10.2021
  • 0
  • 0
  • 874
Арманым – аққуым,
Алысқа талпынып,
Ұшып ең шарқ ұрып,
Ашулы бұлттардың үстінде.
Найзағай отына қанатың шарпылып,
Қайрылып жерге түстің бе?

Қайырмасы:
Қанатың талған соң қайттың ба,
Құмарың қанған соң қайттың ба?
Жеткізбей шегі жоқ дүние,
Көңілің қалған соң қайттың ба?

Арманым – аққуым,
Көрік боп көңілге,
Серік боп сенімге,
Шарықтап, шалқып қал бұл күнде.
Түбі жоқ тұңғиық уақыттың көгінде,
Мәңгілік самғау мүмкін бе?

Қайырмасы.

Арманым – аққуым,
Жылайды кеудеңде,
Жүрегің шерменде,
Мұң шағып бір нәзік елеске.
Өмірдің өзі де айналып келгенде,
Алданыш қана емес пе?

Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн

  • 0
  • 0

Тоңмойын түндер тобарсып,
Түгінен тұлпар тер үгер.
Табағына айдың толған сүт
Аспаннан жерге төгілер.

Толық

Елестейді көзіме

  • 0
  • 0

Төрт түлігім дін аман, сау тұрғанда,
Тіске басар талшығым таусылған ба?
Төлдерімді сақтай гөр, киелі ата,
Топалаңнан, түйнектен, аусылдан да.

Толық

Туғанша ақырзаман

  • 0
  • 0

Жетпеппін қадіріне көп күндердің,
Өтінде қаңғалақтап өткір желдің.
Қураған жапырақтай жаным күйді,
Шарпылып жалынына от тілдердің.

Толық

Қарап көріңіз