Қарттың қалжыңы
– Жаз келсе жапырағын жая келер,
Жаныңа шуақ төгіп, сая берер.
Қыс келсе дөдегеңді қырау шалып,
Шым-шымдап жабығыңнан аяз енер.
Келемін бірақ әлі қымтырылмай,
Қалам ба қансонарда түлкі қумай?
Көңілім қалағанын қалт жібермес,
Кәнігі кәрі мерген мылтығындай.
Белгілі өмірдің жаз, қысы маған,
Жерім жоқ қапылысқа ұшыраған.
Төменде қағушыдан қиқу шықса,
Қиядан қыранымды ұшыра алам.
Аралап көрдім талай құз-қияны,
Танимын жазғы ұяны, күзгі ұяны...
Тәтті ойға батырады анда-санда
Баяғы жігіт сөзі, қыз қиялы...
Не керек, жігіт едім жыным қатты... –
Деді де қуақы шал жымың қақты.
1984
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі