Өлең, жыр, ақындар

Бізді билеп үйренгендерге

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 635
Сендер бiздi
Табанға сап илегенсiңдер.
Соған үйренгенсiңдер.
Сен ендi бiлiп ал! –
Түк айта алмай
Именшiктеп
Бұққанды қойғам.
Жүзiңе қарай алмай
Төменшiктеп
Ыққанды қойғам.
Кезiнде сен
Бұтымды бұт,
Қолымды қол еттiң ғой.
Балымды желiм,
Жолымды сор еттiң ғой.
Тәуелсiзбiн!
Мен ендi зорлығыңа
Көне алмаспын.
Айтарымды айтпай
Өле алмаспын.
Мен ендi сенiмен
Бұрқыраған Атырауды
Көкiрек көңiлiме
Құйып алып сөйлесем.
Мен ендi сенiмен
Алатаудың бiр шыңын
Басыма бөрiк қып
Киiп алып сөйлесем.
Шамырқансам! –
Көңiлiмнен теңiз ақтарып
Тасқында қалдырам.
Бөрiгiмнен тас құлатып
Астында қалдырам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нәресте көтерген мас қазақ

  • 0
  • 0

Құртардай боп менi астына басты азап, –
Илегендей жанды бiреу тасқа сап, –
О, құдай-ай! –
Нәрестенi көтерiп

Толық

Намыс

  • 0
  • 0

Намыс – от,
намыс – жалын ба?
Бұрқанып долданған шағында
тiлi байланып,

Толық

Менмен

  • 0
  • 0

Мен, мен деген дауысы
Дүниенi жаңғыртып
Алып барады.
Миымды – жаңғақтай! –

Толық

Қарап көріңіз