Өлең, жыр, ақындар

Ұясынан құлаған балапан туралы жыр

  • 01.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2679
Немерем Дат екеуміз
Көшеде келе жаттық…

Бір кезде
Алдымыздан
Секектеген
Бір балапан
Шыға келгені.
Ұясынан
Құлап кеткен-ау.
Секектеп-секектеп
Жырақ кеткен-ау…

Енді байқадық,
Дәл төбемізде
Балапанның анасы
Зар илеп
Шыр-шыр етеді.
Зар илеген даусы
Жүрек-жұлынды
Жұлқып,
Жұлқып өтеді.

Дат екеуміз
Байғұс балапанды
Ұстап алмақ боп.
Бауырымызға
Салмақ боп
Екі жақтан
Қақпайладық.
Кешқұрым болатын.
Сорлы балапан
Қалыңға кіріп
Жоқ болды.
Таппай қалдық.

Анасы әлі де
Дәл төбемізде
Шыр-шыр етіп
Зар илеп жүр.
Дауысынан –
Сай-сүйек сырқырайды.
Жан-жүрек шырқырайды.

…Бұл өмірде
Ұясынан айрылған,
Қанатынан қайрылған
Қаншама
Сарыауыз балапандар
Жоғалып кетті-ау.
Бұл өмірде
Ұясынан айрылған,
Қанатынан қайрылған
Қаншама
Қаракөз балақандар
Жер ауып кетті-ау…
Ойласаң –
Жан егіледі.
Қабырға сөгіледі.
Балапандарым-ау!
Балақандарым-ау!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алаяқ

  • 0
  • 0

Мұңайып сөйлесең –
Өмiрден тәшпiш көрiп! –
Жүрегiңнен
Қан сорғалап тұрғандай.

Толық

Жүректей жалаңаш көк төсте

  • 0
  • 0

Жүректей жалаңаш көк төсте
шыңдалып,
шындықпен беттескен,
тұр мынау өмiрге

Толық

Адам демі

  • 0
  • 0

Құрсау менен қыспаққа сап емiнген,
ажыратып алатұғын өлiмнен,
тiршiлiк бар, құдiрет бар керемет —
Адам, сенiң, демiңде!

Толық

Қарап көріңіз