Түн. Құса

– Мүмкін еме-ес! – дейді ышқынып жүрегім –
...мүмкіндігім сол ғана.
Түсім бе екен?– қол тапсырып жүремін
иманы жоқ молдаға.
– Көне алмаймын!– деп жылайды Өлеңім,
жұбата алмай миым дал.
Оның нұрлы сәуле толы зеренін
быт-шыт қылды құйындар.
Ебірей шал «ел–сенікі!» деп күлді –
...соған да мәз сорлы ағам.
Қиянатқа қия да алмай тектімді,
қостай да алмай, қорланам.
Тиынға өтпей ұят дейтін құрғырың,
ақылынан алжасты Ар –
Өзгеге әлі жетпеген соң, бір-бірін
...талап жемек қандастар.
Пері киіп періштенің желегін,
жайнағансып жалған гүл,
Көктен безіп,күлден іздеп керегін
азып-тозып арман жүр...
Кие көшті бабам сенген ұғымнан–
...қалғаны – құр сөз-қауыз.
Қазақы арман, сенен мүлде суынғам –
шайқап ішсін өзге ауыз!
– Сабыр!–дейсің, жаным-далам, жалғызым –
сабыр сені сал қылған!
Ақ жүзіңе күллі ібіліс салды ізін–
ал,қашып көр тағдырдан...
Әкіреңдеп, әкемсінді көрінген –
...жылап барар жоқ тәңір.
«Ұят күшті, – демеуші ме ең,– өлімнен»,
...кел,кел,мықтым,отқа кір!
Тексіз ұл-қыз таптап сезім қанатын.
ән салып жүр...арсыз ән...
Табалайды ақ шырақты қара түн –
...соңында таң бар шығар?
Шықпаған жан шығар күннен үміткер –
Не бересің келер күз?
–Мүмкін еме-ес! – десеңдерші,ей,жігіттер, –
...іштен тынып өлерміз...

---