Өлең, жыр, ақындар

Сағаттар

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 904
Қойсам да мейлi бөлшектеп,
минуттар менен секундқа,
бiр күнгi жүрер жолымды, –
қол сағат менi сол сәтте
бауымен қысып қолымды
ап кетер:
ендi жетед деп,
театр, кино, парк пен
тойларға қарай жетектеп.
Қоймастан менi онымен
шақырар бiрi тағы да,
мұнараларға шығып ап, –
минуттың ұзын қолымен
әр сағат сайын бiр бұлғап.
Ормандай ойлы теңселген
өлеңiм жатса аптыққан, –
үйiмнен,
жиын, кеңседен
қуады бiрi тақ-тұқтап.
Әр секундты қағып бiр,
кете алмайтындай әрi аттап,
маятниктер де теңселер
шалдыққан шаршап Уақыттың
тiлдерi құсап салақтап.
Күлдiрiп ойға батырып,
шарлатып маған бар жақты,
жетектеп, қуып, шақырып,
сағаттар менi шаршатты.
Ал егер кейде жалығып,
жып-жылы жұмсақ төсекте
аялап бақсам жанымды,
соғардай бәрi жабылып
ақырғы сағаттарымды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жота басындағы домбыра

  • 0
  • 0

Шетсiз-шексiз мұнарт дала,
айдала.
Ұйып қалған,
тынып қалған айнала.

Толық

Бодан заманы

  • 0
  • 0

Иен далада
Ұшқан құстай
Азат едiм.
Көлге шомылып,

Толық

Киіз үй

  • 0
  • 0

Орман да емес мекенiң.
Аңғар да емес мекенiң.
Жарлар да емес мекенiң.
Кеңiстiк — сенiң, мекенiң.

Толық

Қарап көріңіз