Өлең, жыр, ақындар

Әже көзі

  • 23.10.2019
  • 0
  • 0
  • 4779
Сабын сәндеп ораған сары жезбен,
Ақ күмістеп безеген моншақ көзбен.
Сезімдерді тіл жетпес зергерлікпен
Сөйлетуді сәулеттеп сергек сезген.

Көз тартады қыз қамшы қырғыз өрме,
Замандардан заманға болған көрме.
Домбырамен, торсықпен қатарласып,
Түзеп ойын керіліп тұрды төрде.

Топшысы да мойны , ұшы күмістелген,
Шағын тұрқы тап-таза бүгістерден.
Сонау өтміш тарихтан сыр ақтарып,
Секілденді сыбырлап дыбыс берген.

Ұстап кепті әжесі төркінінен,
Өскен ерке оң жақта өр күнінен.
Таныстырды мақтанмен отағасы,
Әже көзін әулеттің көркі білген.

Әже көзі жеткен қос ғасыр аттап,
Дәстүрге адал, салтқа адал асыл аппақ.
Аяласын ұрпағын қасиеттеп,
Марқаясың тәбәрік шашу ап қап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұстафа

  • 0
  • 0

Бабаң-көкжал, атақты Торғай датқа,
Нағашы атаң Хиуада болған тақта.
Өрлік, отты қайсарлық қаныңда ойнап,
Толымды ойлы заңгер боп келдің сапқа.

Толық

Жұматай палуан

  • 1
  • 0

Әкесі Есмұхаммет момын адам,
Сөз қуып тілін, жағын жанымаған.
Үш ұлы жұныттай боп ер жеткенде,
Танылды талай жұртқа танылмаған.

Толық

Ана жайлы елес шумақтар

  • 0
  • 1

Томпайып бейіт қалды белең қырда,
Мұра қып қолау құба көбеңді ұлға.
Білген жоқ бірақ ана сол ұлының,
Боларын құмар өрен өлең-жырға.

Толық

Қарап көріңіз