Өлең, жыр, ақындар

Тыныштық – тынысым

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 486
Планета тынысы –
менің тынысым,
сенің тынысың.
Хабарсыз отырсам кетеді тынышым.
Сенің жұмысың, оның жұмысы,
менің жұмысым!
Күйгендей боласың,
ызадан отқа шын,
Біреудің біреу кеп қатты ұрса қапасын.
Көз жұмып мен қалай отырам,
Өзімнің аман деп Отаным, от басым.
Доссың ба, қолыңды қолыма жалға кел,
Көңілім – кіршіксіз, ақ сүттей таңғы әлем.
Қалайша бақытты болады, білмеймін –
Адамды адамдар өлтіріп бомбамен?!
Жұмыр жер – адамзат тұрағы,
Тыныштық – олардың арманы, ұраны.
Сұм соғыс шықпасын есінен ешкімнің,
Ол жылдың зардабын тартқандар тірі әлі…
Тоқтасын тас жүрек ажал – оқ атысын,
Бұл жырды жаздым мен аналық хат үшін.
Үндемей қалуға хақым жоқ, өйткені –
Уақытқа осынау бар менің қатысым!
Тыныштық – жалғыз-ақ, жалғыз-ақ тілегім,
Әлемге алаң боп, елеңдеп жүремін.
Бір жерде өрт шықса, ұшады шырылдап
Достықтың құсындай қарлығаш – жүрегім…
Планета тынысы – менің тынысым, сенің тынысың,
Ізгі ойлы адамзат – жаны бір туысым.
Апаттан, ажалдан әлемді қорғау да –
Сенің жұмысың, оның жұмысы, менің жұмысым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бүгінімнен бұрын ойлап ертеңді

  • 0
  • 0

Бүгінімнен бұрын ойлап ертеңді,
Гүлім ерте көзін ашып, ерте өнді.
Бүршіктеген бір үмітім ақталмай,
Ішім менің өртенді ғой, өртенді...

Толық

Мені іздеп келеді, деп күттім көп

  • 0
  • 0

Мені іздеп келеді, деп күттім көп,
Күз де келді... кірпігімнен шық гүлдеп.
Көптен бері көргім келмей ешкімді,
Қалып қалдым, тіршілікке тұтқын боп,

Толық

Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін

  • 0
  • 0

Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін,
Өз дертімнен дауылды ем іздеймін,
Сездірмеген сыртынан, сырын жұмбақ,
Тұман басқан кешкі бір теңіздеймін.

Толық

Қарап көріңіз