Өлең, жыр, ақындар

Тыныштық – тынысым

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 543
Планета тынысы –
менің тынысым,
сенің тынысың.
Хабарсыз отырсам кетеді тынышым.
Сенің жұмысың, оның жұмысы,
менің жұмысым!
Күйгендей боласың,
ызадан отқа шын,
Біреудің біреу кеп қатты ұрса қапасын.
Көз жұмып мен қалай отырам,
Өзімнің аман деп Отаным, от басым.
Доссың ба, қолыңды қолыма жалға кел,
Көңілім – кіршіксіз, ақ сүттей таңғы әлем.
Қалайша бақытты болады, білмеймін –
Адамды адамдар өлтіріп бомбамен?!
Жұмыр жер – адамзат тұрағы,
Тыныштық – олардың арманы, ұраны.
Сұм соғыс шықпасын есінен ешкімнің,
Ол жылдың зардабын тартқандар тірі әлі…
Тоқтасын тас жүрек ажал – оқ атысын,
Бұл жырды жаздым мен аналық хат үшін.
Үндемей қалуға хақым жоқ, өйткені –
Уақытқа осынау бар менің қатысым!
Тыныштық – жалғыз-ақ, жалғыз-ақ тілегім,
Әлемге алаң боп, елеңдеп жүремін.
Бір жерде өрт шықса, ұшады шырылдап
Достықтың құсындай қарлығаш – жүрегім…
Планета тынысы – менің тынысым, сенің тынысың,
Ізгі ойлы адамзат – жаны бір туысым.
Апаттан, ажалдан әлемді қорғау да –
Сенің жұмысың, оның жұмысы, менің жұмысым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағынышым сарғайған жат бағында

  • 0
  • 0

Сағынышым сарғайған жат бағында,
Орануда бұл жаным от-жалынға.
Тым-тырыссың, әлде әлі көкірегіңнен
Бір жылылық сен маған таппадың ба?

Толық

Тірілгенін көрсең ғой тал-құрақтың

  • 0
  • 0

Тірілгенін көрсең ғой тал-құрақтың,
Жүгіргенін көрсең ғой бал-бұлақтың.
Таңымды алып келеді тау басынан
Жарқ-жұрқ етіп алтын жал арғымақ күн!

Толық

Түспей жүр сол бір бейне көптен еске

  • 0
  • 0

Түспей жүр сол бір бейне көптен еске,
Шықпаппын көптен бері көк белеске.
Қалтылдап шыққан қыстан мынау ағаш,
Беймәлім, көктер ме, әлде, көктемес пе?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер