Өлең, жыр, ақындар

Тыныштық – тынысым

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 520
Планета тынысы –
менің тынысым,
сенің тынысың.
Хабарсыз отырсам кетеді тынышым.
Сенің жұмысың, оның жұмысы,
менің жұмысым!
Күйгендей боласың,
ызадан отқа шын,
Біреудің біреу кеп қатты ұрса қапасын.
Көз жұмып мен қалай отырам,
Өзімнің аман деп Отаным, от басым.
Доссың ба, қолыңды қолыма жалға кел,
Көңілім – кіршіксіз, ақ сүттей таңғы әлем.
Қалайша бақытты болады, білмеймін –
Адамды адамдар өлтіріп бомбамен?!
Жұмыр жер – адамзат тұрағы,
Тыныштық – олардың арманы, ұраны.
Сұм соғыс шықпасын есінен ешкімнің,
Ол жылдың зардабын тартқандар тірі әлі…
Тоқтасын тас жүрек ажал – оқ атысын,
Бұл жырды жаздым мен аналық хат үшін.
Үндемей қалуға хақым жоқ, өйткені –
Уақытқа осынау бар менің қатысым!
Тыныштық – жалғыз-ақ, жалғыз-ақ тілегім,
Әлемге алаң боп, елеңдеп жүремін.
Бір жерде өрт шықса, ұшады шырылдап
Достықтың құсындай қарлығаш – жүрегім…
Планета тынысы – менің тынысым, сенің тынысың,
Ізгі ойлы адамзат – жаны бір туысым.
Апаттан, ажалдан әлемді қорғау да –
Сенің жұмысың, оның жұмысы, менің жұмысым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асығады барлығы, асығады

  • 0
  • 0

Асығады барлығы, асығады,
Тіршіліктің арналы тасып әні.
Көзін ашқан ертемен ару күнім,
Көкжиекке еркелеп, асылады.

Толық

Мекендеп шынар шың басын

  • 0
  • 0

Мекендеп шынар шың басын,
Үзгендей жапырақ сырғасын.
Білмеппін мынау өмірдің
Жаз болып мәңгі тұрмасын.

Толық

Абайға

  • 0
  • 0

Абайға мен қараймын, Абай – маған,
Өткір, ойлы көзбенен абайлаған.
Құлағыма келеді қоңыр үні:
«Барасың сен,— дегендей,— қалай, балам?»

Толық

Қарап көріңіз