Өлең, жыр, ақындар

«Гәкку» – Күләш

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 603
Ән – өмір, сенсіз, тегі бүр ашпас ем,
Есіме «Гәкку» түсер Күләш десем.
Күләшсіз аққу әні жайып қанат,
Көгілдір көкжиекке ұласпас ең…
Дауысың мөлдір, нәзік, ерке, әдемі,
Тамсанып қолын соққан дархан елі.
Ән – өмір, сенсіз сірә сұры қашып,
Тірлігім тым қараңғы тартар еді.
«Гәккудей» өзге шулы дыбыс кеміп,
Бір әсем бара жатыр жыр ішке еніп.
Сезімнің хрустальдай табағына,
Сылдырлар жатқандай бір күміс төгіп…
Көңілің қалай шалқып тасымасын,
Іздеген кездескендей досыңа шын.
Қалқыған жан дүниеңді оятқандай,
«Гәккуге» аққу болып қосыласың.
Арман – құс қос қанатын талмай қағып,
Дүние кеткендей бір әнге айналып.
Ләззаттан арыла алмай отырасың,
Тербеліп, тебіреніп, таңдай қағып…
Кеудеңе шым-шымдап бір жылу дарып,
Жайқалар жас арманың гүлін жарып.
Достасып барлығымен бір-ақ сәтте,
Өмірің кетер әнмен сұлуланып.
Мас болам өзгеге емес, әнге байып,
Толқынын үннің ыстық қанға жайып.
Таранған айдындағы Аққу – Күләш,
Келген бір құбылыстай таңғажайып.
Танимын Күләш даусын бұл кім демей,
Сезімім шыдар қайтіп бүлкілдемей.
Ән болып, арман болып жүзіп өткен
Өмірден жалын жүрек, бұлбұл көмей.
Ән – өмір, сенсіз тұрмас бақ гүлденіп,
Ән – айдын, сыланатын аққу қонып.
Еліне кербез Күләш, ерке Күләш,
Елестер «Жібек» болып, «Гәкку» болып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қабағын өмір түйеді көп

  • 0
  • 0

Қабағын өмір түйеді көп,
Дегендей-ақ кім күшті екен.
Өсектейді ол, «сүйеді» деп,
Сүю, сонша қылмыс па екен?.

Толық

Бала алдында көрінеміз баладай

  • 0
  • 0

Бала алдында көрінеміз баладай,
(Үлкеннің бәрі бола да бермес, дана Абай).
Ашықтырмай мәңгілік жатқан асырап,
Жер деген ұлы жаны бар ортақ анадай.

Толық

Ақ жүзімде... Тұр таңбалы бар мұңым

  • 0
  • 0

Ақ жүзімде... Тұр таңбалы бар мұңым,
/Мінезіме айналғандай арлы ұғым./
Жамандайтын... Жол тауып «ол» әйтеуір,
Мен ұнатқан жігіттердің барлығын...

Толық

Қарап көріңіз