Өлең, жыр, ақындар

Өзім адам, адамсыз күн жоқ маған

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 650
Өзім адам, адамсыз күн жоқ маған,
Өмірімнің жүрегі онсыз соқпаған.
Сырты көктем, ішіне қыс орнатып,
Адам атын жамылғаннан сақтанам.
Өміріме жүрегімнен от бөлем,
Осы қолмен не керемет өткерем.
Жақсылықты жас жаныма бөлеп ап,
«Жамандыққа менде орын жоқ!» – дер ем.
«Адамға адам бауыр, жолдас, дос,» – дәйім,
Адам үшін жаңа бір сыр бастайын.
Сол адамның саясында көктеген,
Секілдімін,
солқылдаған жас қайың.
* * *
Күн сайын жыртылады,
Сан қағаз шимайланған.
Жаныма бір жыр тұнады,
Бәріне де симай қалған.
* * *
Осынау өмірге тіл қатам,
Тізгіндеп қиялдың бір ұшын.
Жүректі сезіммен жырлатам,
Сол менің байлығым, ырысым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамшылар

  • 0
  • 0

Ақталып қашанғы арман, қашанғы үміт,
Көзіне сұлу қыздың жас алдырып.
Жығылмай көкке шаншып секіргенде,
Асауды үйретер тек асау жігіт.

Толық

Шопанға

  • 0
  • 0

Шаңырақтай көрінген мынау аспан,
Шертеді шопан жайлы мұра-дастан.
Тұлғаңнан көрем анық хас батырды,
Қабағынан мұз еріп, қырау басқан.

Толық

Менің даусым

  • 0
  • 0

Жаңбырын, ақ шуағын құйып кеуде,
Жыр бағын сыйға тартсам сүйікті елге.
Сол бақтан үнім тарап кеңістікке,
Дауысым жетсе менің биіктерге!

Толық

Қарап көріңіз