Заман
- 0
- 0
Мына заман алағай да, бұлағай,
Өтіп жатыр жағдайымды сұрамай.
Тірлік қамы тұралатып жүрсе де,
Көңілімнің бүгінде тұр Абай!
Ұстазыма
Шәкірт едім кеудем толы күш-жалын,Алға тартқан арман жолын нұсқадың.
Кете бардым жүрегіңнен от алып,
Келдідағы бір өзіңе ұқсағым.
Ойша ұзатып өткен жылдар тізбегін,
Еске аламын май шуақ пен күз желін.
Қайырған бір, шаттанған бір шағымда,
Мен өзіңді, тек өзіңді іздедім.
Өмір жолы қалтарыс та бұралаң,
Сүрінсем де, кездерім жоқ құлаған.
Самайыңа қосқан бір тал ақ шашты,
Бір шәкіртің еңбек етіп, жүр аман.
Өзіңменен қалған сәтте кезігіп,
Есейгенім болады екен тез ұмыт.
Әр сөзіме есеп беріп тұрамын,
Балалығым қалатындай сезіліп.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Жырламас едім...
- 0
- 0
Төбеден саулап жапырақ,
Сап-сары түгел атырап.
Жайсаң жаз қимай қоштасты,
Қоңыр күз билік жатыр aп.
Жалғыз шал
- 0
- 0
«Құдай маған бермеді, - деп, - бір бала»,
Отырды ол кеуде толы мұң-нала.
Ұзақ күнгі алданышы домбыра,
Ұзақ түнгі алданышы жыр ғана.
Рамазан
Маган оте катты унады осы олен аркылы 1 орын алдым