Ордада
- 0
- 0
Орда мені тұрады ылғи шақырып,
Ол ежелден өлең-жырға тақырып.
Ер Махамбет өтіп кетті өмірден,
Ойға алғаны орындалмай, «аһ» ұрып.
Сенім
Бұл кезде таңым нұрлы, түнім Айлы,Мөлдірмін хрустальдай-шыныдай бір.
Жыр жазып жүрмін қазір жасыл бақ пен
Балкөмей бұлбұлдардың үні жайлы.
Бас шұлғып, әркімге бір жағына алман,
Күтіп түр арман, тілек, бағым алдан.
Жан емен жеңіл тұрмыс іздейтұғын,
Кездессе оңай олжа қағып алған.
Келгем жоқ бұл өмірге бекерге мен,
Өмірден қалғып-мүлгіп өтер деме.
Қаратау қыранындай кектене ұшып,
Жетіп бір жығылармын, жетер жерге!
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Достарға наз
- 0
- 0
Мақтауды да, даттауды да естідім,
Мұның бәрі ескі шаттық, ескі мұң.
Жаным менің жұлмаланып жатқанда,
Қолдың ұшын берген жоқсың ешбірің.
Мөлдір
Өте керемет