Өлең, жыр, ақындар

Ақтөбе

  • 26.11.2015
  • 0
  • 1
  • 11822
Әлібек Түймәлиевке

Ақындай оқитұғын жатқа өлеңін,
Даусымды көптен бері баптап едім.
Бұлбұлым көмейдегі ән салды ғой,
Төбесі көрінгенде Ақтөбенің.
Қия алмай Күн де көзін қадап өткен,
Атына атағы сай қала неткен.
Достардың құшағына қойып кеттім,
Түсе caп ақ құс - әйдік самолеттен.
Болсам да бүгін қонақ төріңдегі,
Жатсынып отырған жоқ елің мені.
Лүпілін жүрегімнің ұқтырамын,
Бір нәзік дірілменен демімдегі.
Жас жаным достық десе өбектеген,
Орал деп, Ақтөбе деп бөлектемен.
Жатырған Жайығыммен жарыса ағып,
Бір сәлем өзеніңе Елек деген.
Айта алман жүйрікпін деп танымалы,
Атпаған алдымда көп таңым әлі.
Бірақ та сені жырға қосу үшін,
Сырлы сөз, тыңнан теңеу табылады.
Далиған даланы осы көрікті етіп,
Самалы ерке Електің өбіп бетін.
Ақтөбем, көсіліп-ақ жатырсың-ау,
Бір шетің кеңістікке еніп кетіп!



Пікірлер (1)

Beka

Өте керемет

Пікір қалдырыңыз

Қарақия

  • 0
  • 0

Қара нардай қасқайып тұрасың да,
Бұйра бұлтқа «өркешің» ұласуда.
Жолаушыны жеткізбей шаршатасың,
Бір асудан жетелеп, бір асуға.

Толық

Құштарлық

  • 0
  • 0

Екі келмес, бір-ақ келер өмір бұл,
Солмасын тек, солмасыншы көңіл-гүл.
Жанарымыз жұмылып бір кеткенше,
Жетелейді арман-сағым көгілдір.

Толық

Бір сәттік мойындау

  • 0
  • 0

Мұрат тұтып қасиетті өнерді,
Ақын достар мол бақытқа кенелді.
Бәзбіреулер маған сұрақ қойып жүр,
«Неге тастап кеттің, - деп, - бұл өлеңді».

Толық

Қарап көріңіз