Жыр аға

Мұқағалиға арнау

Жырыңызға көз ашқалы қанықпын,
Бір туар ақынысыз халықтың.
Қайта келіп қазағымды тербетші,
Қуыс кеуде, ойсыздардан жалықтым.

Мысы құрып даңғойлардың бір күнде,
Аспанға ұшар еді-ау бөркімде.
Алайда, амал қайсы жыр аға?
Əмір жүрмес уақыт деген шіркінге.

Өнеріңіз ұрпақ үшін дара шың,
Алатаумен тапқан əркез жарасым.
Жырларыңыз жүректерді жібітіп,
Жалғайды сезімдердің арасын.

Менде өзіңдей қара өлеңді сүйгенмін,
Жабыққанда жыр жазатын күйге ендім.
Сіз арқылы ғашық болып өмірге,
Табиғатты аялауды үйрендім.

Балауса үміт жүрек түбін қонақтай,
Жетістікке ұмтыламыз көп аттай.
Күш береді жанымызға біздердің,
Қайыспайтын мінезіңіз болаттай.

Енді менде биіктерге қонамын,
Берілмеймін, жер-жаһанды шоламын.
Жырларыңды жиі оқысам жыр аға-ау,
Бір өзіңмен сырласқандай боламын.

---