Өлең, жыр, ақындар

Өмір жыры

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 593
Үміттерге сыйладың арай төккен жаңа таң.
Жапыраққа шаттанып, қол соғуға – алақан.
Сағынысқан ғашықтар жолыққандай қайтадан
Бұтақтарға иілгіш құшақ бердің айқара...
Түлегенде табиғат бүршік жарып – жай табам.
Ана болып әлемге бесік жырын айта алам.
Көктемеген бұтаға нәр сұраймын өзектен,
Табиғатты тұл етпе, О, Жаратқан, көмек бер!
Топырақтан тарап нәр, тамыр қуат алады.
Өзегіне әл кіріп, бұта бүршік жарады...
Гүл қауызы күлтелі Жер Анаға сеуіп дән -
Тіршілік тұр бұлтартпай табиғатқа жазып заң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзім мен сен

  • 0
  • 0

Менен жырақ бақида ғұмыр кешіп жатырсың
Жарықтығым, имандым, сенсіз өтіп жатыр күн.
Кімге аян әр күнім, ұғына алар кімді кім?
Өтіп жатыр өзіңсіз өгіз аяң тірлігім.

Толық

Сағынтып жылдар арада

  • 0
  • 0

Толқының тербеп жанымды
Сағынтқан сырбаз Жайығым.
Жағаңа тағзым етуге
Жете алмай жүрмін – айыбым.

Толық

Дәрмен

  • 0
  • 0

Елеусіздеу бір шоқы
Тау деуге де болады,
Аласартқан адамға –
Қоңырайған бір төбе,

Толық

Қарап көріңіз