Өлең, жыр, ақындар

Өмір жыры

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 739
Үміттерге сыйладың арай төккен жаңа таң.
Жапыраққа шаттанып, қол соғуға – алақан.
Сағынысқан ғашықтар жолыққандай қайтадан
Бұтақтарға иілгіш құшақ бердің айқара...
Түлегенде табиғат бүршік жарып – жай табам.
Ана болып әлемге бесік жырын айта алам.
Көктемеген бұтаға нәр сұраймын өзектен,
Табиғатты тұл етпе, О, Жаратқан, көмек бер!
Топырақтан тарап нәр, тамыр қуат алады.
Өзегіне әл кіріп, бұта бүршік жарады...
Гүл қауызы күлтелі Жер Анаға сеуіп дән -
Тіршілік тұр бұлтартпай табиғатқа жазып заң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұбанбай-ақ қояр ем

  • 0
  • 0

Жылағаннан келер болсаң
Жұбанбай-ақ қояр ем!
Өзің қайтып келер жолға
Телмірумен солар ем!

Толық

Азынап жел соғар арқадан

  • 0
  • 0

Азынап жел соғар арқадан,
Қалтырап, көңіл де сарқады ән!
Жынойнақ секілді ойранмын,
Таң ата көп пері тарқаған.

Толық

Тәуекел

  • 0
  • 0

Кісілік сабақтан басталған қадамым,
көлгірлік, зеңгірлік дегеннен адамын,
құлагер, ақтаңгер, күреңдер жиналған алаңға
жорғама терлік сап барармын...

Толық

Қарап көріңіз