Өлең, жыр, ақындар

Өмір жыры

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 499
Үміттерге сыйладың арай төккен жаңа таң.
Жапыраққа шаттанып, қол соғуға – алақан.
Сағынысқан ғашықтар жолыққандай қайтадан
Бұтақтарға иілгіш құшақ бердің айқара...
Түлегенде табиғат бүршік жарып – жай табам.
Ана болып әлемге бесік жырын айта алам.
Көктемеген бұтаға нәр сұраймын өзектен,
Табиғатты тұл етпе, О, Жаратқан, көмек бер!
Топырақтан тарап нәр, тамыр қуат алады.
Өзегіне әл кіріп, бұта бүршік жарады...
Гүл қауызы күлтелі Жер Анаға сеуіп дән -
Тіршілік тұр бұлтартпай табиғатқа жазып заң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мендегі ақ сезім

  • 0
  • 0

Мендегі ақ сезім
Ақ нөсер секілді көктемгі...
Көктемгі бәйшешек
Баурайын таулардың –

Толық

Тас дейміз-ау тасты біз...

  • 0
  • 0

Тасқа жазу қалдырған
тарихымда бабалар...
Жеткізсін деп ұрпаққа,
күн туғанда саралар.

Толық

Күрең домбыра

  • 0
  • 0

Жыр - тұлпардың тұяғының дүбіріндей екпінді
Тебірентпей қоймайтұғын сөз ұғатын тектіңді.
Жыр толқытса ақыныңды әсерлі өлең өретін,
Шанағынан шашыратып шуақты әуен төгетін,

Толық

Қарап көріңіз