Өлең, жыр, ақындар

Өмір жыры

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 756
Үміттерге сыйладың арай төккен жаңа таң.
Жапыраққа шаттанып, қол соғуға – алақан.
Сағынысқан ғашықтар жолыққандай қайтадан
Бұтақтарға иілгіш құшақ бердің айқара...
Түлегенде табиғат бүршік жарып – жай табам.
Ана болып әлемге бесік жырын айта алам.
Көктемеген бұтаға нәр сұраймын өзектен,
Табиғатты тұл етпе, О, Жаратқан, көмек бер!
Топырақтан тарап нәр, тамыр қуат алады.
Өзегіне әл кіріп, бұта бүршік жарады...
Гүл қауызы күлтелі Жер Анаға сеуіп дән -
Тіршілік тұр бұлтартпай табиғатқа жазып заң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құбажон далам, мен келген сайын

  • 0
  • 0

Құбажон далам, мен келген сайын
құбылаға қарай көсіліп, жатасың үнсіз,
тынығып жатқан қариядай қазір көз іліп.
Тірегім далам, білемін далам, сен атамзаманғы кәрісің,

Толық

2010-шы көктем

  • 0
  • 0

Кеңістікте ауа айналмай,
әрекетте амал қалмай
тымырсық тұр белең алып,
тіршілікте дел-сал қалып.

Толық

Жалғыз жалбыз...

  • 0
  • 0

Арна жатыр тартылып, суы құрғап,
Кеше ғана кемерге сыймай тұрған.
Көпір салып қойыпты, атын жазып
«Құрғақ өзен» аталып, көзі құрыған.

Толық

Қарап көріңіз