Өлең, жыр, ақындар

Еділдің жағасында

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 565
Еділдің екі айрылар енді тұсы –
Көп тұрған Астарханда шенді кісі
Жұмабай кластасым. Жағалауда
қарық боп суретке келдік түсіп...
Кетеді екі айрылып – Шарон, Қиғаш
Балалық шағын ешкім оңай қимас,
Шұрқырап көрістік те күні бойы
Талай сыр ақтарылды жүрген жинап.
Еділден екі өзен басын алса,
Екі жеңді жатқандай кеуде жалғап!
Қиғаштың жағасында туып-өскен
Адамда болушы ма еді өзге арман!
Кеңдікпен, кемерлікпен тудым бірге,
Молшылық әуелден-ақ қанға сіңген.
Тебіренсем, дариядай толқимын да,
Әкетем аспанды да бірге тербеп.
Жан-жары Жұмабайдың Хазила қыз
Бойында тәрбиенің жібек тіні.
Бұл өмір жарастықты үлгі етуге,
Жұптаған сұлулық пен жүректіні!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз жалбыз...

  • 0
  • 0

Арна жатыр тартылып, суы құрғап,
Кеше ғана кемерге сыймай тұрған.
Көпір салып қойыпты, атын жазып
«Құрғақ өзен» аталып, көзі құрыған.

Толық

Бұлт бол десең, болайын

  • 0
  • 0

Бұлт бол десең, болайын,
Тау-даланы шолайын,
Шөліркеген аймаққа
Жауып өтер толайым.

Толық

Қызыл шағыл

  • 0
  • 0

Бәрі есімде, қырда асыр сап өскенім,
Бақытты шақ, бал дәуренді кешкенім.
Еңкейсем де, әлдеқашан әже боп
Балалығым жадымнан бір өшпеді.

Толық

Қарап көріңіз