Өлең, жыр, ақындар

Әкім мен әңгіме

  • 04.01.2022
  • 0
  • 0
  • 934
Ақкөз ақын мен болсам,
Қызыл көз әкім сен едің.
Қой бағып мен қор болсам,
Қор болдың-ау демедің.

Қабандай боп жондандың,
Халықты алдап жеп жүріп,
Қаламдай боп мен қалдым,
Қағазымды кеміріп.

Қарын кетті сені ертіп,
Қанағаттан аулаққа,
Дарын кетті мені ертіп,
Қала жаққа тау жаққа.

Сенің аузың салымды,
Тақтан таққа мінесің.
Менің аузымдағымды,
Тақпақ па деп күлесің.

Сен де билік, тақ болса,
Мен бір жүйрік қаламмын.
Алтынға сен аттансаң,
Халқыма мен қарармын.

Мен-жүрекпін
(Сол артық!),
Халқым үшін қайғы алдым.
Қос аяққа боқты артып,
Сен қарынға айналдың.

Мен-дарынмын,
Сен-қарын,
Айырмамыз сол біздің.
Халқым білер ол жағын,
Мен өлеңді өргіздім.

Ақкөз ақынның ары,
Атылса да өлмейді.
Қызыл көз әкімнің малы,
Сатылса қайтып келмейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теректің шешімі

  • 0
  • 2

Мен – терекпiн,
Тоналып тозған бүгiн.
Күзi жеткен жайдары жаздан бұрын.
Tipi өлiктей түнерiп тұрғанша бұл,

Толық

Қаздандаған қаламымның ізінен

  • 0
  • 0

Қаздандаған қаламымның ізінен,
Қаз-қаз басып жыр тұрса.
Құп-қу болған қағазымның жүзіне,
Қан жүгіріп, құлпырса.

Толық

Арылмас мұңым бар менің

  • 0
  • 0

Арылмас мұңым бар менің
Жанарға жасымды ірікпен.
Аштықтан қырылған елдің,
Сүйегін басып жүріппін.

Толық

Қарап көріңіз