Өлең, жыр, ақындар

Саған...

  • 04.01.2022
  • 0
  • 0
  • 630
Өзіңсің есіл-дертім,
Сорым болар екенсің несін көрдім.
Өзің хандық етерсің өз бағыңа,
Өзегімнен жалынды өшірген күн.
Оған дейін ол бақтың елесі мен,
Төресі мен қарайтын төбесінен.

Бағбаны да өзіммін баптайтұғын,
Әуре болып әйтпесе неге өсірем?
Сағыныштың түсіндей сары бағым,
Сәл көрмесем мен сені сағынамын.
Мен деп сана Мәжнүннің жолын қуған -
Жабырқаулы жан көрсең жаны жарым.

Жақсы көрдім мен сені алабөтен,
Бақытымды бақиға ала кетем.
Жақсы жырды жаздырған жанның өзі,
Жығылмайтын жүректің жалауы екен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Эпитафия

  • 0
  • 0

Шаруа едім тірліктің көшіне ерген,
Таусап таттым жердегі несібемнен.
Көп жыл болды мәңгілік ұйқыдамын,
Топырағым бұйырды осы жерден.

Толық

Бақытты бастан теппеші, күнім

  • 0
  • 0

Бақытты бастан теппеші, күнім,
Кетпеші деші қасымнан.
Өзегі дертті өкпешіл ұлмын,
Серттесіп өскен жасымнан.

Толық

Қаламақы хақында...

  • 0
  • 1

Тиын санап жолына, көлеміне,
Қаламақы алмаймын өлеңіме.
Жазғандарым жүрекке жетсе болды,
Басқа маған байлықтың керегі не?

Толық

Қарап көріңіз