Өлең, жыр, ақындар

Саған...

  • 04.01.2022
  • 0
  • 0
  • 599
Өзіңсің есіл-дертім,
Сорым болар екенсің несін көрдім.
Өзің хандық етерсің өз бағыңа,
Өзегімнен жалынды өшірген күн.
Оған дейін ол бақтың елесі мен,
Төресі мен қарайтын төбесінен.

Бағбаны да өзіммін баптайтұғын,
Әуре болып әйтпесе неге өсірем?
Сағыныштың түсіндей сары бағым,
Сәл көрмесем мен сені сағынамын.
Мен деп сана Мәжнүннің жолын қуған -
Жабырқаулы жан көрсең жаны жарым.

Жақсы көрдім мен сені алабөтен,
Бақытымды бақиға ала кетем.
Жақсы жырды жаздырған жанның өзі,
Жығылмайтын жүректің жалауы екен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теректің шешімі

  • 0
  • 2

Мен – терекпiн,
Тоналып тозған бүгiн.
Күзi жеткен жайдары жаздан бұрын.
Tipi өлiктей түнерiп тұрғанша бұл,

Толық

Қаздандаған қаламымның ізінен

  • 0
  • 0

Қаздандаған қаламымның ізінен,
Қаз-қаз басып жыр тұрса.
Құп-қу болған қағазымның жүзіне,
Қан жүгіріп, құлпырса.

Толық

Жырым менің жүйрігім...

  • 0
  • 0

Әбзелдерін әзірлеп таққан асыл,
Жалын сүзіп, жырымды баптағасын.
Шарт түйдім де құйрығын, қоя бердім,
Қаратып халық тұрған жаққа басын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар