Бір сәт

Күндер бұл – өзім де көп түсінбеген
Қауызын гүлдер әлі түсірмеген.
Жазуын дүниенің дұрыс көрмей
Азуын қайрап жатқан ішімде өлең.

Тағдыр бұл – ысынып бір суып жүрген.
Қайдағы қағындыға жуық жүрген.
Алысып албастымен әлдеқандай,
Оны да оқыс тартып сүріндірген.

Арман бұл – алыс мені жібермеген
Таяқ беріп таяуда жүгендеген.
Жылдарды жамбасыма басып жатып,
Өгейсіп кеткендерін түгендеген.

Өкпе бұл – өмірге көп бұрылмаған.
Білдірмей ішкі құсым шырылдаған.
Ертең-ақ бір қуаныш боп қалар деп,
Болмашы дүниені ырымдаған.

Бақыт бұл – бәрін түннен аршып алған
Ақық бір – көзден көктем тамшылаған.
Қайда-а ,сол жиырма жылдай ұзап кеткен,
Дүбірге дөненімді қамшылаған!..

Сәттер бұл – у еріген таңдайдағы
Кептер күн оңайлықпен қонбайды әлі!
Кезегім, енді менің о, өмірім,
Дәптер бұл – айғыздалған маңдайдағы…

---