Өлең, жыр, ақындар

Елегізу

  • 04.01.2022
  • 0
  • 0
  • 707
Қалдырып жылды, қалдырып айды,
Өтеді күндер көңілсіз.
Өлтіріп гүлді, талдырып ойды,
Жетеді түндер өзіңсіз.

Көңілді басып, өмірді шашып,
Уақыт шіркін заулайды.
Жанымды қарып, жапырақ жанып,
Қай-қайдағы лаулайды.

Үлкейіп мүлде, еңкейіп түн де,
Ұлғайып тұрған үрейлі.
Уайым тілде, менімен бірге,
Тыныштық қана тілейді.

Отырдым дағы, атырдым тағы
Бір таңды жүрек дүрсілдеп.
Есігімді ашып, шақырдым тағы,
Итімді жақын жүрсін деп.

Өлеңім сені, келемін сені,
Өзімнен әсте қалдырмай.
Қанады шөлі, болады шегі,
Қалар ма есте, ойпырым-ай?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір сәт

  • 0
  • 0

Күндер бұл – өзім де көп түсінбеген
Қауызын гүлдер әлі түсірмеген.
Жазуын дүниенің дұрыс көрмей
Азуын қайрап жатқан ішімде өлең.

Толық

Біздің үй

  • 0
  • 0

Сәтін салса бір еніп қайт қақпамнан
Осы арадан басталады тәтті арман.
Сол жағыңда сиыры жоқ қора тұр
Сәл аттасаң итім үрер қапталдан.

Толық

Жас ақынға

  • 0
  • 0

Ей, жас ақын, мен саған кезек берем,
Кеше мен де аға алдын кесе өтпегем!
Күн-түні мазаланған кеудеңдегі,
Құрметте, өлең-құсты безектеген!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер