Өлең, жыр, ақындар

Қобызымды кеште сарнаттым

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 465
Қобызымды кеште сарнаттым,
Халқымның мұңын паш қылған.
Сыңғырлаған сауытындай сарматтың,
Сарыала саф алтынды жапсырған.
Қобызымнан дастан тыңдаттым,
Ол аумады тасқыннан.

Сыбызғымды бейуақытта сыңсыттым,
Самалдай шөптің басын тербеді.
Шықтарды шөптің көзінен ыршыттым,
Тамшыдай тәтті болды шөлдегі.
Тереңге бойлаймын деп тұншықтым,
Шыңыраудан көкке өрледім.

Қамыстың сабағындай гуілдеп,
Көкірегіне шер толып.
Шаңқобыз бенен уілдек,
Сөйледі маған жел болып.
Төбеде тұрды Күнім тек,
Алтын нұрымен көмкеріп.

Домбырамның бұрауын келтірдім,
Ол жеңіс күйін тарта жөнелді.
Бір ұлыған ойды өлтірдім,
Іште қыңсыламайды ол енді.
Кеудемді ақ толқындарға толтырдым,
Дүниеге әкелдім өлеңді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғұнның әні

  • 0
  • 0

Түйелер шөккен төбелер менікі,
Қарсақ қашқан құмдар менікі.
Талыстай белдер менікі,
Күмістей көлдер менікі.

Толық

Жарығымды талай жарықсыз жанға туралап

  • 0
  • 0

Жарығымды талай жарықсыз жанға туралап,
Адастым білем көз байланатын іңірде.
Сәулемді іздеп, жүректерге кіріп сыналап,
Жоғымды таппай, сонда да мүлдем түңілмей.

Толық

Ал ұшайық...

  • 0
  • 0

Көртышқанның қылығына налыдың,
Жамап алдың жүрегіңе тағы мұң.
Оның түнек кеудесінен жалғанның,
Іздеп әуре болмай- ақ қой жарығын.

Толық

Қарап көріңіз