Өлең, жыр, ақындар

Жарығымды талай жарықсыз жанға туралап

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 535
Жарығымды талай жарықсыз жанға туралап,
Адастым білем көз байланатын іңірде.
Сәулемді іздеп, жүректерге кіріп сыналап,
Жоғымды таппай, сонда да мүлдем түңілмей.

Сезбедім көптің жылуын маған бергенін,
Кездерім көп қой ызғарда жалғыз үсіген.
Ұсынған қолды қапыда, бәлкім, көрмедім,
Ол-дағы қолын созбады қайта, түсінем.

Шапағатын шашқан Жаратқаныма мың алғыс:
Тарту еткен-ді өзімнен аумаған үшемді.
Жарығымды жағып, мыңдарға сыйлап қуаныш,
Бақытымды таудай, шүкірлік, тұтам місе енді.

Үш өмірім бар қылығы балдай, сөздері,
Үйімді менің ұялап етті Күн мекен.
Жарығыңды жағып туралатқанда, өзгенің,
Жарығына, тәйірі, жолықпағаның да мұң ба екен?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іңір суреті

  • 0
  • 0

Тойға бара жатқандай тым сәндене,
(Күн иегін бүкір дөңге сүйепті).
Көкжиектер көйлек киіп алды, әне,
Күлгін түсті, етегі қызыл жиекті.

Толық

Мен - Сәулемін

  • 0
  • 0

Әлдекімдер мені тіпті жаңқа құрлы көрмеді,
Әлдекімдер құрақ ұшып орнын берді төрдегі.
Әлдекімдер садақ тартты сыртымнан,
Ал мен бірақ өлмедім.

Толық

Білезік

  • 0
  • 0

Шіренген түркі ед, болды шын шын ғаріп,
Шілдің құмалағындай шашылып қалды.
Көзінің жасы моншаққа айналып,
Қу бұталарға асылып қалды.

Толық

Қарап көріңіз