Өлең, жыр, ақындар

Ғұнның әні

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 692
Түйелер шөккен төбелер менікі,
Қарсақ қашқан құмдар менікі.
Талыстай белдер менікі,
Күмістей көлдер менікі.

Біздей өткір қамыстар менікі,
Терісі теңбіл барыстар менікі.
Қардың арасынан қылтиған гүл менікі,
Ошақтан шыққан күл менікі.

Таңбалы ту менікі,
Оқ тиген қу менікі.
Арасында қабан қашқан ну менікі,
Даланы кесіп аққан су менікі.

Ұшқан құс талатын дала менікі,
Тастан соғылған қала менікі.
Тасқа басылған дастан менікі.
Жерге төңкерген аспан менікі.

«Менменшіл» ғұнның бір тамшы қанымын ,
Топыраққа сіңген.
Жұмақта жүрген бабамның тастап кеткен жанымын,
Қайтадан жаралған күннен-
МЕН.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жырау бабам

  • 0
  • 0

Жөңкіліп жүрегінде жыр аунаған,
Түсіме кірді бүгін жырау бабам.
О дүниеге көшкен-ді Көктегі ана,
Қайтқан құсқа ілесіп тыраулаған.

Толық

Қанаттыларға қызығам

  • 0
  • 0

Тақ мініп шың мен құзынан,
Қағатын кездей қанатын.
Қанаттыларға қызығам,
Жерден көтеріле алатын.

Толық

Білезік

  • 0
  • 0

Шіренген түркі ед, болды шын шын ғаріп,
Шілдің құмалағындай шашылып қалды.
Көзінің жасы моншаққа айналып,
Қу бұталарға асылып қалды.

Толық

Қарап көріңіз