Өлең, жыр, ақындар

Моншақ һәм Моно Лиза

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 530
Рахымжан Отарбаевқа

Құстары үркек қанатын сілкіп,
Түстікке түнде түзеген бойын.
Тұратын қырда тұманын бүркіп,
Қараша шерлі ай – бұл менің айым.
Жетті маған да өмір мизамы,
Моншақтап жасы қалды-ау, Моншақ қыз...
Көрмеймін мұңды Моно Лизаны,
Жақынбыз тағы сондай алшақпыз.
Геркулес сынды батыстың ері,
Жалғыз түп жусан молаңа қоям.
Иілмес басы, бүгілмес белі,
Мен де бір асқақ далалық Ноян.
Сүйсем де сонша кешіре алмайтын,
Ла Скала!
Сол қартың ар ма?
Ғасырлық жаңбыр өшіре алмайтын,
Өкпем бар Римдік суретші шалда.
Тырналар!
О, мұңлық құстар,
Қайтесің бекер өткенді жоқтап.
Жап-жасыл жүрек көктемге құштар,
Кешер ме мені күз жауған соқпақ.
Басымнан солай бір дауыл өткен,
Шақырып ақшам,
Алматы шамы.
Сол үшін мен де Каспийден кеткем,
Тамшылап ағып арымның қаны.
Жетті ме саған өмір мизамы,
Моншақ жасыңды төкпе, Моншақ қыз.
Күлдіріп ертіп Моно Лизаны,
Кешіресің бе, саған барсақ біз?..
...Құстары үркек қанатын сілкіп,
Түстікке шулап көшерде мамыр.
Тұратын қырда тұманын бүркіп,
Қараша айын есірке, Тәңір!!!

10. 11. 2010 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сауал

  • 0
  • 0

Көңіл қалай? – деп ем мен,
Күз ғой дедің күбірлеп,
Өмір қалай? – деп ем мен,
Мұз ғой дедің күбірлеп...

Толық

Бозінген

  • 0
  • 0

...Бозарған шудасы желкілдеп,
(Мезгілсіз ағарған Анамның шашындай).
Аңқасын кептірген шөлі бір басылмай,
Күн ұзақ кезеді туған жер жотасын,

Толық

Намазшам

  • 0
  • 0

Кешкі қырдың иегінен турап өтіп жол – қанжар,
Лашығыма қонақтайды күзгі үнсіз ормандар.
Пері қыздың сәлеміндей талып жеткен ғайыптан,
Балықшы шал сыбызғысын сыңсытады

Толық

Қарап көріңіз