Өлең, жыр, ақындар

Бір сазды зарлата шертіп

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 641
Бір сазды зарлата шертіп,
Ымырт та күйзелтті мені.
Келеді тұмандарды ертіп,
Ызғарлы Шығыстың желі.
Ажалға маңдайын иген,
Кеземін Шаһиттер елін.
...Шұғадай елігіп сүйген,
Ең дегдар мұратым едің!
Сәмбі тал сәнінен безген,
Сәуірлер,
Сенен не қайыр?
Жоқ іздеп жалғанды кезген,
Мен де бір жаралы Шайыр...
Қолдаса сол ғана қолдар,
Деп саған мойнымды бұрам.
Жан-жаққа шұбаған жолдар –
Түсімде көп көрген жылан...
Жанымда қабағын түйген,
Таңдайда жалғыздық дәмі.
Боз қырқа астындағы үйден,
Боздайды Шәмшінің әні.
Отты да ішуге дайын,
Жастықты тонатқам кеше.
Ес-түссіз егілген қайың...
Сертімді жоғалтқан көше.
Сен де ұзақ күттің бе мені,
Үмітке жаныңды жалғап.
Соқты ма Шығыстың желі,
Тырналар мезгілді қарғап.
Қайғыдан қанаты күйген,
Бұл нөсер – дәуірдің қаны.
Боз қырқа астындағы үйден,
Боздайды Шәмшінің әні...

03. 02. 2010ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайраңдағы ғазалдар

  • 0
  • 0

Қуат алып тарам-тарам бұлақтан,
Ұлы құмның төсін сызып Ніл аққан.
Сарыала жел сыбызғысын сыңсытып,
Аспан жерді,

Толық

Көктем романсы

  • 0
  • 0

Мұңға байлап қойды мені дала бұл,
Мұнартауға батып күн.
«Жылқы ішінде ұстатпайтын ала жүр...»
Киесіндей бақыттың.

Толық

Дала

  • 0
  • 0

Жорықтар тұтқыны шулаған,
Сары дала төсінде жөңкиді күн – ғалам.
Секундтар сыртылы ғасырларды ұрлаған,
Алдаспан жүзінен ақиқат іздеген,

Толық

Қарап көріңіз