Өлең, жыр, ақындар

Бір сазды зарлата шертіп

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 726
Бір сазды зарлата шертіп,
Ымырт та күйзелтті мені.
Келеді тұмандарды ертіп,
Ызғарлы Шығыстың желі.
Ажалға маңдайын иген,
Кеземін Шаһиттер елін.
...Шұғадай елігіп сүйген,
Ең дегдар мұратым едің!
Сәмбі тал сәнінен безген,
Сәуірлер,
Сенен не қайыр?
Жоқ іздеп жалғанды кезген,
Мен де бір жаралы Шайыр...
Қолдаса сол ғана қолдар,
Деп саған мойнымды бұрам.
Жан-жаққа шұбаған жолдар –
Түсімде көп көрген жылан...
Жанымда қабағын түйген,
Таңдайда жалғыздық дәмі.
Боз қырқа астындағы үйден,
Боздайды Шәмшінің әні.
Отты да ішуге дайын,
Жастықты тонатқам кеше.
Ес-түссіз егілген қайың...
Сертімді жоғалтқан көше.
Сен де ұзақ күттің бе мені,
Үмітке жаныңды жалғап.
Соқты ма Шығыстың желі,
Тырналар мезгілді қарғап.
Қайғыдан қанаты күйген,
Бұл нөсер – дәуірдің қаны.
Боз қырқа астындағы үйден,
Боздайды Шәмшінің әні...

03. 02. 2010ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бостандық берші, ей, уақыт

  • 0
  • 0

Ғайыптың күшімен еш ойға түспеген,
Фәни мен бақилық сапарлар үстінде.
Мен бір жұмақтай түс көрем:
Кеше, бүгінім, ертеңім –

Толық

Балық қиссасы

  • 0
  • 0

Жұмыссыз журналистің күнделігінен.
Жұмақтың деміндей бұл Шығыс аңызын,
Есімді шақырдым ерініме тамызып...
Кержағал өлімнің соңынан жол алған,

Толық

Көктем романсы

  • 0
  • 0

Мұңға байлап қойды мені дала бұл,
Мұнартауға батып күн.
«Жылқы ішінде ұстатпайтын ала жүр...»
Киесіндей бақыттың.

Толық

Қарап көріңіз