Өлең, жыр, ақындар

Бір сазды зарлата шертіп

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 729
Бір сазды зарлата шертіп,
Ымырт та күйзелтті мені.
Келеді тұмандарды ертіп,
Ызғарлы Шығыстың желі.
Ажалға маңдайын иген,
Кеземін Шаһиттер елін.
...Шұғадай елігіп сүйген,
Ең дегдар мұратым едің!
Сәмбі тал сәнінен безген,
Сәуірлер,
Сенен не қайыр?
Жоқ іздеп жалғанды кезген,
Мен де бір жаралы Шайыр...
Қолдаса сол ғана қолдар,
Деп саған мойнымды бұрам.
Жан-жаққа шұбаған жолдар –
Түсімде көп көрген жылан...
Жанымда қабағын түйген,
Таңдайда жалғыздық дәмі.
Боз қырқа астындағы үйден,
Боздайды Шәмшінің әні.
Отты да ішуге дайын,
Жастықты тонатқам кеше.
Ес-түссіз егілген қайың...
Сертімді жоғалтқан көше.
Сен де ұзақ күттің бе мені,
Үмітке жаныңды жалғап.
Соқты ма Шығыстың желі,
Тырналар мезгілді қарғап.
Қайғыдан қанаты күйген,
Бұл нөсер – дәуірдің қаны.
Боз қырқа астындағы үйден,
Боздайды Шәмшінің әні...

03. 02. 2010ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мың жылдық сағыныш

  • 0
  • 0

Мендегі сол сағыныш – басталды күзден де ұлы,
Ескірген сол үміттен күдерін үзген жылы...
Қуарған жапырақтар!
Қақым жоқ қаралауға,

Толық

Стамбул күзі

  • 0
  • 0

Стамбулда ырғақты күз әуені,
Ырғақты күз – сағыныштар әлемі.
Бұл маңда да жүр екен ғой жалғыздық,
(Жалғыздықтар маған ғана тән еді...)

Толық

Ой буып мен жайлы ғана

  • 0
  • 0

Ой буып мен жайлы ғана,
Маңайлап ошақтың қасын.
Сағыныш шерін төктің бе, Ана,
«Ағарып мың құлаш шашың?!»

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар