Нұрикамал
- 0
- 1
Аспандағы ай ма дедім,
Жастық шағым қайда менің?
Жүрегімді елжіреткен
Жаным қандай жайдары едің?
Келеміз тау ішінде түнделетіп,
Бұл дүние - бірде жетік, бірде кетік.
Тұрлаусыз заманымның тұтқынынан,
Ағатай, құтқарсайшы, бірдеңе етіп ...
Ұсақ кемшілігімді кешіре алмадың,
Асқақ қасиетімді – есіңе алмадың.
Алдыңда – жібектей, есіле алмадым,
Түйін боп қалдым да... шешіле алмадым.
Жания
Ханбибінің жырлары,жүректен жүрекке жетеді.Сондай шынайы,сүйсініп,құмарың қана оқисың.