Өлең, жыр, ақындар

Күн мен махаббат

  • 24.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1057
(аударма)

Күн шықпайды түндерде, бұл — ақиқат қашаннан,
Күнді тіле, жалбарын — бәрі әшейін бос арман.
Таң атады кезінде, Күн де шығар сыланып,
шығар сәтте еш нәрсе сала алмайды бүғалық.
Махаббат та дәл сондай — тілегеннен келмейді,
тұтанбайды — сүйген боп көріне бер сен мейлі.
Келген кезде махаббат ұмыттырар бар жайды,
қос жүрекке бір ұшқын жол салады, жалғайды.
Сонда екеуі қарайды дауылға да жасқанбай,
сонда екеуі мәңгі бір ару Қүн мен аспандай.

ФАЗУ АЛИЕВА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өсиет

  • 0
  • 0

Жұмысшылар менің кіл жыр етерім,
Жер қопарған, кен қазған.
«Қара аралда» үйімді жағадағы
Мен өлгенде соларға мұра етемін.

Толық

Буырқанып жақпарлы жарды басып

  • 0
  • 0

Буырқанып жақпарлы жарды басып,
талқан қылып тастарды
қарғып, асып
тентек өзен барады

Толық

Құлазып жатыр құм дала

  • 0
  • 0

Құлазып жатыр құм дала,
құба жондардан көш өтпей.
Жусаны солған жылға да
қызуы кеткен төсектей.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар