Өлең, жыр, ақындар

Күн мен махаббат

  • 24.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1266
(аударма)

Күн шықпайды түндерде, бұл — ақиқат қашаннан,
Күнді тіле, жалбарын — бәрі әшейін бос арман.
Таң атады кезінде, Күн де шығар сыланып,
шығар сәтте еш нәрсе сала алмайды бүғалық.
Махаббат та дәл сондай — тілегеннен келмейді,
тұтанбайды — сүйген боп көріне бер сен мейлі.
Келген кезде махаббат ұмыттырар бар жайды,
қос жүрекке бір ұшқын жол салады, жалғайды.
Сонда екеуі қарайды дауылға да жасқанбай,
сонда екеуі мәңгі бір ару Қүн мен аспандай.

ФАЗУ АЛИЕВА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынға

  • 0
  • 0

Үнсіздік даласында,
азап пен тұнған шерге
шаң, тозаң арасында
гүлдейді жырлар сенде.

Толық

Құлқыңды көріп бүгінгі

  • 0
  • 0

Құлқыңды көріп бүгінгі
достарың сенен түңілді:
өзіңді бір кез қолпаштап,
көтеріп көкке жүгірді.

Толық

Үнді азаматына

  • 0
  • 0

Боливия, Перудің
көшесінде талықсыған, азамат,
тағдыр өзі жазалап,
кең даладан орын тимей еріксіз

Толық

Қарап көріңіз