Өлең, жыр, ақындар

Ескі корабль

  • 27.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1604
(аударма)

Тіреліп жерге табаны,
құм қапқан мынау жай бүгін.
Толқындар еске салады
баяғы дарқан айдынын.
Бақытсыз сорлы
бұл күнде
тұтқыны болды жағаның.
Сайрандап қалған шіркінге
туғандай енді қара күн.
Теңіз төрінде, жырақта,
толқынды тіліп кеудемен
корабльдер жүр,
бірақта
жатыр бұл жонын жел жеген.
Жанына ешкім келмесе
тіл қатпай айтар мұңдарын:
«Сендердей едім мен кеше,
күшімді сорды жылдарым.
Белгі жоқ қайран ол күннен,
көрмеген едім кек тежеп,
айдаһар жалды толқынмен
алысқам талай жекпе-жек.
Жатырмын белім бүгіле,
арқаны сүйеп от құмға.
Жағада дауыл күні де
алысар ешкім жоқ мұнда!»
Табылмас жанның емі де,
табиғат заңы талайғы.
Тереңде жүргендеріне
жаны ашып қартың қарайды.
Қызғаныш та жоқ үнінде,
қарайды жүзін мұң жауып:
қаласың-ау деп түбінде
жағада мендей кұм қауып.

МҰХАМЕД ӘЛИ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Эстон топырағы

  • 0
  • 0

Сұрғылт-қызыл, жансыздық елесіндей,
іреңі тым жүдеген,
нәзіктігі адамның денесіндей
жалаңаш, үлбіреген.

Толық

Жоғал

  • 0
  • 0

Есік ашты тағы да
шуақты күн,
шашты тағы жаныма
қуат нұрын.

Толық

Биіктер

  • 0
  • 0

Өседі биік шынарлар
сұңғыла көкке бас сұғып.
Қызыға қарар ұландар
көзінен кейде жас шығып:

Толық

Қарап көріңіз