Өлең, жыр, ақындар

Қоштасарда

  • 21.07.2016
  • 0
  • 0
  • 19185
Қоштасу кезі келгенде
жаутаңдап маған қарадың.
"Жүрмейсің бірге сен неге?"
Дегендей болды жанарың.
Елжіреп тұрды жас жүрек,
жеңе алмай күшін сезімнің.
Кеудеме жалын түсті кеп
жаныңдай ыстық өзіңнің.
Перронға шықтың, қарадың,
тұрсың ба мені қия алмай?
Сыр ашпай қалай қаламын,
"сәулешім" дер ме ем ұялмай?!
Айта алмай қалдым. Жалынға
өртеніп кеудем тұрды-ау бір...
Қалды да қойды жанымда
жауғалы тұрған бір жаңбыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ояну

  • 0
  • 0

Қоштасты таңғы шуақ ақ қыраумен,
қалыпты оқ-сәуледен мұнар құлап.
Оянып ұйқысынан жатты дәурен,
шатырда көк нәр гүлі тұр албырап.

Толық

Көрмесем де ел қорғап, жорыққа еніп

  • 0
  • 0

Көрмесем де ел қорғап, жорыққа еніп,
болмашыға жүрдік тер төгіп келіп,
жылағанға жүгірдім жүрегімнің
мейірімін, жылуын бөліп беріп.

Толық

Әйелдің ойы

  • 0
  • 0

Тарс жауып есікті, біржолата кеттің сен,
қайтем аппақ сезімді жазғы құйын
деп білсең.
Ұмыттың ба түндерді, жалындаған кезіміз?

Толық

Қарап көріңіз