Өлең, жыр, ақындар

Қоштасарда

  • 21.07.2016
  • 0
  • 0
  • 18456
Қоштасу кезі келгенде
жаутаңдап маған қарадың.
"Жүрмейсің бірге сен неге?"
Дегендей болды жанарың.
Елжіреп тұрды жас жүрек,
жеңе алмай күшін сезімнің.
Кеудеме жалын түсті кеп
жаныңдай ыстық өзіңнің.
Перронға шықтың, қарадың,
тұрсың ба мені қия алмай?
Сыр ашпай қалай қаламын,
"сәулешім" дер ме ем ұялмай?!
Айта алмай қалдым. Жалынға
өртеніп кеудем тұрды-ау бір...
Қалды да қойды жанымда
жауғалы тұрған бір жаңбыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күйзелу

  • 0
  • 0

Көңіл-күйде тыншу жоқ:
әлденені аңсай ма, жабыға ма,
өрт кешкендей тынысым тарыла ма,
әлде дауыл тілеген теңіз сынды

Толық

Жайсаңдар кетті...

  • 0
  • 0

Өзбекәлі аға дүние салғанда…
Маңдайына біткен халқымның
дара тұлға едің, жан аға.
Сөнгендей көкте алтын Күн,

Толық

Абайды іздеу

  • 0
  • 0

Абай аға!
Биікте ме – қайда жүр аруағың?
Құлағыңа жете ме шағым-әнім?
Көкті кезіп іздер ем – жерде мені

Толық

Қарап көріңіз