Менің туған ауылым ажарланып
- 0
- 0
Менің туған ауылым ажарланып,
көше түзу, басады адам да нық.
Жетілік пен ондық шам күлде жатыр,
самсап қаладағыдай жанар жарық.
Қоштасарда
Қоштасу кезі келгендежаутаңдап маған қарадың.
"Жүрмейсің бірге сен неге?"
Дегендей болды жанарың.
Елжіреп тұрды жас жүрек,
жеңе алмай күшін сезімнің.
Кеудеме жалын түсті кеп
жаныңдай ыстық өзіңнің.
Перронға шықтың, қарадың,
тұрсың ба мені қия алмай?
Сыр ашпай қалай қаламын,
"сәулешім" дер ме ем ұялмай?!
Айта алмай қалдым. Жалынға
өртеніп кеудем тұрды-ау бір...
Қалды да қойды жанымда
жауғалы тұрған бір жаңбыр.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Өлген солдаттардың аналарына
- 0
- 0
Өлген жоқ олар:
Үрыстың даласында,
Қантөгіс пен дауылдың арасында
кек тұнып көздерінде,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Әліби
Супер -
Miras????
күшті күшті -
Әлихан
Керемет өлең екен! -
Айкоркем Нышанова
Зор???????? -
Robot
Zor shyqqan eken
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі