Өлең, жыр, ақындар

Қоштасарда

  • 21.07.2016
  • 0
  • 0
  • 19003
Қоштасу кезі келгенде
жаутаңдап маған қарадың.
"Жүрмейсің бірге сен неге?"
Дегендей болды жанарың.
Елжіреп тұрды жас жүрек,
жеңе алмай күшін сезімнің.
Кеудеме жалын түсті кеп
жаныңдай ыстық өзіңнің.
Перронға шықтың, қарадың,
тұрсың ба мені қия алмай?
Сыр ашпай қалай қаламын,
"сәулешім" дер ме ем ұялмай?!
Айта алмай қалдым. Жалынға
өртеніп кеудем тұрды-ау бір...
Қалды да қойды жанымда
жауғалы тұрған бір жаңбыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкпар

  • 0
  • 0

Батырлар шықты тебініп,
жалтылдап аттың жанары.
Баурайды жұртты тек үміт,
жүректері де жанады.

Толық

Екінші рет туғанда

  • 0
  • 0

Есігімді жұлқып ашып (қақсын ба!)
қарлы дауыл ызыңдады бір мұңмен,
Тағы, міне, ақ дауылдың астында
екінші рет қайта туып тұрмын мен.

Толық

Партеногенез

  • 0
  • 0

Маған ақыл үйретуші мықтылар
күннен-күнге есалаң боп барады,
бірінің де жағдайы жоқ түкті ұғар,
мен де оларды тыңдағаным шамалы.

Толық

Қарап көріңіз