Өлең, жыр, ақындар

Ғашықтық

  • 28.01.2022
  • 0
  • 0
  • 2255
(аударма)

Ғашықтық, сенің көгілдір ымырт шақтарың,
тағы да: «Мәңгі сендікпін»... сәттер қас қағым.
Ұйқысыз түндер, бұлыңғыр күндер тағы да,
алысқа кеткен желкендер маңы - ақ сағым.
Еркелей құшып жондарын қарлы даланың,
неліктен сәуле қадайды күліп жанарын.
Сен болсаң, міне, жамылып өлген патшаның
қанатын аппақ,
тағы да арбай қарадың.
Періштем менің қаһарын төгіп қабақтан,
жанары - садақ, көздесе болды - дәл атқан.
Бірақ та найза-ашуы да оның мен үшін
күмістей күлкі сыңғырап шыққан тамақтан.

АЛЕКСАНДР БЛОК



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұт

  • 0
  • 0

Есігім алды көкорай шалғын еді,
таза ауамен тазартар таңғы лебі.
Атамыздың көзіндей аула-қора,
айран, қымыз – жүдеген жанның емі.

Толық

Кейде

  • 0
  • 0

Жұрттың бәрі жексұрын –
ер жігіті, таң қызы.
Жақтырмаймын ешбірін,
мені ұқпайды жалғызы.

Толық

Атын жазбаған студенттің хаты және оған жауап

  • 0
  • 0

«Сізді жақсы түсінеміз, ұғамыз,
Жырыңыз — бір байтақ жатқан құба дүз
екендігін
замандас та білмейді,

Толық

Қарап көріңіз