Дос іздеп келем, жарқыным

Дос іздеп келем, жарқыным,
өткіздім талай жалқы күн,
ажырасқанымды қия алмай
қайғысын қанша қарпыдым…
білмеймін неге - әйтеуір достықтарымның
бас жағы – шаттық, арты – мұң.
Өзгелеу сезім, ісім кей,
көп жандар содан түсінбей…
құбылмас сезім маған жат
балшықтан соққан мүсіндей;
достығым да менің қиындау
тағдырымның көрінісіндей.
Иілмегенге асқақпын – тұрам оқшаулау
кісілігімнен кішірмей.
Талайлар менен түңілген,
менің де сонша риза болған күнім кем;
дос болу үшін жүрегім ылғи жүгінген
сүюі керек мені ол жан
қырсықтық кемістігіммен,
(келіспе, мейлің, мұныммен!)
Тағдырым осы – қиын де,
қастерле, мейлің иілме.
Тау кезген тағы жылқыдай
қосылмай тобыр-үйрге
өтем-ау деймін өмірден тегі дос іздеп
шарқ ұрған осы күйімде!

---