Бағың жүріп тұрғанда, бәрі жақын

Бағың жүріп тұрғанда, бәрі жақын,
досың да көп іздейтін, сағынатын,
арыңды арлап, сөзіңді сөйлер сенің
жүргеніңде жоламай жаныңа түн.
Мақтан етіп болғанын бір ел – бесік,
басыңдағы бар жайды жүрер кешіп;
немересін қамқорлар қариядай,
шаруаңның бәрін де түгендесіп.
Бабын тауып балаңның қыңыр бұрын,
құрбысындай ұғынар тілін, жырын.
Асты-үстіңе түсетін бұл жан жайлы
өзгереді сенде де бұрыңғы ұғым.
Әрқайсысы осылай кеудеңе еніп,
қаныңа да сіңеді желмен еріп.
Қаумалаған жан-жақта достар барда,
тамырың да жатқандай жерде берік.
Бір-бірінен қызғанып, құлап бәрі,
олар үшін сіздің үй – жұмақ таңы.
Сәлем-сыйлық тасиды жанталасып,
бірі бірінен асыру – мұраттары.
Дәреже де кетеді бір күн келіп,
Көңіліңнен көшеді шіркін желік.
Әрең танып баяғы «достар» сонда
қарсы алдыңнан өтеді сыртын беріп.

---