Өлең, жыр, ақындар

Зоопаркте

  • 18.04.2015
  • 0
  • 0
  • 9696
Тал өсіп тұрушы еді ақ бастауда,
Ақ шымшық қонатұғын ақбас талға.
Аңырып, шуылдасып қалатынбыз,
Ақ тұйғын ақ шымшықты ап қашқанда.
Селк етіп, бір теңселіп, тал қалатын,
Шиқылдап сорлы шымшық зар қағатып.
Ұшып бара жатып-ақ, бір шоқып жеп,
Жыртқыштың тұяқтары қанданатын.
Біздер солай көріп ек тағылықты,
Темір торға, мінеки, жабылыпты.
Екі көзі қанталап, қағынып тұр.
Тағылықтың не деген жаны мықты!
Ет тастасаң бір кесек лақтырып,
Шоқымай-ақ жұтады бір-ақ қылғып.
Қанша әлсіздің мойныңда қаны бар деп,
Мен ішімнен жыртқыштан сұрап тұрмын.
Кішісі де, жыртқыштың, ірісі де,
Опа қылмас әлсізге бірісі де.
Ілуші едің іргеде балапанды,
О, кішкентай қанішер, тірісің бе?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен менің

  • 1
  • 7

Сен мына - жанарымның ішіндесің,
Жанардың білесің ғой кішірмесін.
Ішіне жанарыңның сақта меңі,
Біреулер көлеңкесін түсірмесін!

Толық

Анашым

  • 1
  • 2

Асыл анам, есіл анам,
Елжіреп есіркеймін, есіме алам.
Мен үшін сен суалтқан ақ сүтіңді
Ақтамасам, боп жүрмін несіне адам.

Толық

Бір күніммен қоштастым

  • 1
  • 8

Тағы, міне, қоштастым бір күніммен,
Қош айтыстым бір күнгі тірлігіммен.
Тоқтатып кер толассыз қозғалысты,
Түссең-дағы тәңірдің кіндігінен.

Толық

Қарап көріңіз