Өлең, жыр, ақындар

Оюлар

  • 23.02.2022
  • 0
  • 2
  • 15187
Түрін-ай текеметтің! Асыл қандай!
Үңілдім үнсіз ғана басымды алмай.
«Келе ғой, қошақаным, өзіме!» - деп
әжем кеп сипағандай шашымнан жай.
Күйімді кешсендер-ау сол беттегі,
тұрғандай ана-көңіл тербеп мені.
Жан бітіп жайраңдайды жан-жағымнан
қазақтың қошқар мүйіз өрнектері.
Аңсаумен күнім өтті қанша менің,
желбауда, басқұрда ма аңсау емім.
Әжемнің көзіндей бұл оюларды
таба алмай дала кезіп шаршап едім.
Елестеп көз алдыма сән шақтарым, келгендей қүлағыма аңсатқан үн.
Түрінен текеметтің көріп тұрмын,
әжемнің тарамысты саусақтарын.
Шебер көп бұл заманда кілең керім,
болмайтын ажыратып түр-өңдерін.
Сүрінбей өте алар ма ғасырлардан
әжемнің оюындай жыр-өрнегім...
Болардай басқұр, өрнек маған медет,
белгісі балғын шақтың карар жебеп,
сүйеніп түскиізге тұрып қаппын
көз жазып оюлардан қалам ба деп.
Мөлдір шық жасырынды жанарға кеп...
1981



Пікірлер (2)

Арай

Тасбулатова

Ж. Индира

Күшті ❤

Пікір қалдырыңыз

Өсиет

  • 0
  • 0

Жұмысшылар менің кіл жыр етерім,
Жер қопарған, кен қазған.
«Қара аралда» үйімді жағадағы
Мен өлгенде соларға мұра етемін.

Толық

Әзәзіл

  • 0
  • 0

Құш мені —
өмір сүрмедім,
Жаттармен жүрдім сандалып.
Өпкенде сендік гүлді ерін,

Толық

Көш

  • 0
  • 0

Келіннің күлкі етеміз ұяңдығын,
қайныға ат қою да – зиянды ұғым.
Үлкеннің жолын кеспеу,
тезек теріп,

Толық

Қарап көріңіз