Өлең, жыр, ақындар

Менің замандастарым

  • 30.11.2015
  • 0
  • 1
  • 10098
Сен таптың ғажап ырғақ тың,
Жұлдызбен көкте бірге ақтың.
Жарасын жаздың соғыстың
Көздегі жасты құрғаттың,
Менің замандастарым!
Бел баласы Отанның
Сананың тыңын қопардың.
Өгейсіген құм-шөлге
Өмірді сүйреп апардың,
Менің замандастарым.
Арманыңмен тел өстің,
Келер күнмен теңестің.
Космоспен кеңестің
Ақылға жарлы емессің,
Менің замандастарым.
Дұшпаның мойып, жасыған
Құдыретіңе бас ұрам!
Сен шештің дүние тағдырын
Уақыт трибунасынан,
Менің замандастарым!



Пікірлер (1)

Баян

Керемет

Пікір қалдырыңыз

«Бес» алдым

  • 0
  • 1

– Кәкен, – деді, папасы –
Сабағыңнан не алдың?
Күнделікті көрсетіп,
–Міне, – деді – «бес» алдым.

Толық

Маралдың сұрақтары

  • 0
  • 0

Таңертеңмен ойнайтын,
Ойынға бір тоймайтын.
Марал деген баланың
Сұрағы жоқ қоймайтын.

Толық

Біздің мысық

  • 0
  • 0

Бір басуға ерініп,
Әзер-әзер ілбиді.
Күншуақта керіліп,
Күн ұзаққа мүлгиді.

Толық

Қарап көріңіз