Өлең, жыр, ақындар

Табан

  • 30.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5758
Монғол, жоңғар арт-артынан қаптаған
Кезде елімді қалмады жау шаппаған.
Ойран болып Отырарым, Саураным,
Сонда болдым шұбырынды ақ табан.
Енді ес жия бастағанда адам боп,
Ерлерімнің маңдайынан қадалды оқ.
Тәркіленіп, кедейленіп тапталып,
Қырылды аштан халқым қызыл табан боп.
Жер бетінен десе-дағы қараңды үз,
Дербестікке жеттік әйтеу аман біз.
Жері, елі, еркіндігі, заңы бар,
Жарлы, жаяу кілең қара табанбыз.
Қандастарым елге оралып қайтадан,
Дәнге далам, малға толып сай-салам.
Қалаларым баспана боп қазаққа,
Болсақ екен енді маңғаз май табан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Достықтың да шегі бар

  • 0
  • 1

Шыңда мұз, қар жарқырап,
Жаздың ашық күніне.
Сайларда су сарқырап,
Бой балқытар үніне.

Толық

Омарташы

  • 0
  • 0

Жүрсең өзен жағалай,
Өте алмайсың қарамай.
Қатар-қатар жәшіктер
Бейне ойыншық қаладай.

Толық

Болам

  • 0
  • 0

Балаң болам,
Ұлым дейтін байтақ ел.
Адал болам,
Тапсырмаңды айта бер.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар